Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Οδηγός επιβίωσης σε πολιτικές συζητήσεις


Το παρακάτω άρθρο δεν είναι εύκολο για μένα. Προέρχεται από χρόνια κούρασης, ανοχής και πολλών εργατοωρών σε πολιτικές συζητήσεις. Πρόκειται για το απόσταγμα της πείρας μου (λέμε τώρα) από την "αρένα της ιδεολογικής διαπάλης" και την "ζύμωση ιδεών". Η αλήθεια είναι πως μερικά πράγματα παρουσιάζουν ένα περιοδικό φαινόμενο. Κάτι σαν ατέρμονη ταλάντωση. Όσο και να τα απαντήσεις, πάλι θα τα άκουσες, είτε αυτούσια, είτε σε νέα versions.

Για εσένα λοιπόν φίλε και φίλη, που το Σάββατό σου μπλέχτηκες ηθελημένα σε μια πολιτική κουβέντα για ένα θέμα που διάβασες ή άκουσες, 

Για εσένα φίλε και φίλη που η κουβέντα για το Game of Thrones μετατράπηκε χωρίς να το καταλάβεις σε πολιτική συζήτηση, 



Ακολουθεί ο "Οδηγός επιβίωσης σε πολιτικές συζητήσεις"


Νόμος 1ος: Ποτέ με μπουρδολόγους


Ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ δεν συζητάμε με τους τύπους που κατατάσσονται στην κατηγορία των μπουρδολόγων. Η συζήτηση στην καλύτερη περίπτωση θα πάψει μετά από λίγο να βγάζει νόημα και στη χειρότερη θα καταλήξει σε ένα loop επιχειρηματολογίας τύπου: "Ο Μπογιόπουλος δεν είναι ΚΚΕ γιατί δεν δουλεύει πια στο Ριζοσπάστη, γιατί δεν είναι ΚΚΕ, γιατί δεν δουλεύει πια στο Ριζοσπάστη"

Πώς επιβιώνεις σε αυτή την περίπτωση; Μπορείς είτε να γυρίσεις το θέμα, είτε να εφαρμόσεις την τακτική της χελώνας, είτε να προκαλέσεις το σοκ. Και οι τρεις τεχνικές πιάνουν όμως όχι πάντα και όχι παντού. Η τακτική του να γυρίσεις το θέμα αφορά το γνωστό "δεν λέμε τίποτε άλλο πιο ελαφρύ ρε παιδιά" και να ξέρετε ότι σπάνια πιάνει σε τέτοιους τύπους. Η τακτική της χελώνας από την άλλη, είναι παθητική αλλά αποτελεσματική. Φοράς χαμόγελο και συγκαταβατικό βλέμμα και λες "ναι ναι" , ενώ παράλληλα παίζεις μια ταινία με το μυαλό σου (προτείνω Gone With the Wind και άλλα κλασικά αριστουργήματα). Τέλος, η τακτική του σοκ, πρέπει να ξέρεις ότι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική, αλλά μπορεί να προκαλέσει μόνιμα ψυχολογικά τραύματα στους ακροατές της. Συνίσταται στο παρακάτω: Εκεί που ο μπουρδολόγος μιλά για την άγια τεχνολογία των ΕΛ. Τον κόβεις και λες πχ "Παιδιά δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ είμαι με την ΟΑΚΚΕ" Να είσαι σίγουρος ότι δεν θα σου απευθύνουν ξανά το λόγο για τη διάρκεια της συζήτησης... ίσως και ποτέ....


Η τακτική της χελώνας

Πώς ξεχωρίζουμε τώρα τον μπουρδολόγο. Δυστυχώς ο Έλλην μπουρδολόγος δεν ξεχωρίζει από κάποιο διακριτό χαρακτηριστικό. Προτάσεις μου στο Υπουργείο Συγκοινωνιών, να κυκλοφορούν με ειδικές πινακίδες, έπεσαν στο κενό, οπότε θα πρέπει να μάθετε να τους ξεχωρίζετε μόνοι σας μέσα στο ανώνυμο πλήθος όπου καιροφυλακτούν για τη λεία τους. 

Ο μπουρδολόγος χρησιμοποιεί την παρακάτω φρασεολογία: "Τα είπε βέβαια αυτά ο γέρων Παΐσιος", "Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μυστική τεχνολογία που...", "Τα βρυλλ κατοικούν μαζί με τους γκρίζους μέσα στα χανεμπού" και βέβαια το all time classic " Μας ψεκάζουν". 

Προσοχή πολλοί από αυτούς ψηφίζουν ΕΠΑΜ. 



"Γιατί όπως είπε και ο Μαρξ..."


Κατά πάσα πιθανότητα, αυτό που ακολουθεί αυτή τη φράση ΔΕΝ το είπε ο Μαρξ. Ο Καρλ Μαρξ, θεμελιωτής της θεωρίας της πάλης των τάξεων και διαπρεπής οικονομολόγος/φιλόσοφος, δεν κάθονταν με μπύρα και λακέρδα να λέει ατάκες. Τα πράγματα που έχει πει λοιπόν υπό τη μορφή αποφθεγμάτων είναι ελάχιστα. Επίσης δε, ο τύπος που το λέει αυτό και ισχυρίζεται ότι έχει διαβάσει Μαρξ, κατά πάσα πιθανότητα έχει διαβάσει τόσο μαρξισμό, όσο εγώ γιαπωνέζικη ποίηση... 

Αν θες πραγματικά να διαβάσεις ακριβώς τι είπε ως απόφθεγμα ο Καρλ Μαρξ μπες εδώ: 



Αν δε αναλογιστείς ότι έγραψε πάνω από 50 έργα, θα καταλάβεις ότι οι αποφθεγματικές του ρήσεις είναι ελάχιστες σε σχέση με τον όγκο του έργου του. 



Αξίωμα: Ο Κομμουνιστής ΔΕΝ είναι άγιος


Γέρασα ακούγοντας την ατάκα "Εκεί στο ΚΚΕ γιατί δεν δίνουν τα λεφτά τους στο λαό" ή " Ο Χ που ξέρω και είναι ΚΚΕ έχει ακριβό αμάξι" Καταρχήν, τα σύκα σύκα. Το ΚΚΕ είναι το φτωχότερο κόμμα της Βουλής και οι βουλευτές του (των οποίων την περιουσία δημοσιεύουν οι εφημερίδες) κατατάσσονται ανάμεσα σε αυτούς με την μικρότερη περιουσία στο κοινοβουλευτικό σώμα. 

Ο κομμουνιστής λοιπόν δεν είναι άγιος. Θέλει να έχει λαϊκή περιουσία η οποία ισοδυναμεί με πολλά περισσότερα από αυτά που απολαμβάνεις σήμερα εσύ ως ιδιωτική περιουσία. Δεν περιμένει την επουράνια δικαίωση, ούτε πρεσβεύει μια ιδεολογία αναχωρητισμού. 





Ο κομμουνιστής θέλει να ζήσει καλά και να ζήσεις καλά. Θέλει να απολαμβάνει υλικά αγαθά που του κάνουν τη ζωή εύκολη, ομορφότερη και καλύτερη. Θέλει σταθερή δουλειά, μισθό και σύνταξη. Θέλει παιδεία και μόρφωση για εκείνον και για τα παιδιά του. Θέλει σπίτι, εξοχικό, διακοπές, αυτοκίνητο. Θέλει ρούχα, θέρμανση, ποιοτικό φαγητό. Η διαφορά όμως είναι η εξής: Ο κομμουνιστής ξέρει ότι μόνο μέσα από την κινητοποίηση όλων των λαϊκών στρωμάτων και από μια άλλη μορφή εξουσίας και οικονομίας θα τα απολαύσει και αυτός και όλοι. 

Ξέρεις κάποιον κομμουνιστή που έχει καλό αμάξι; (Λίγο δύσκολο πια αλλά τέλος πάντων) Καλά κάνει και το έχει. Διεκδίκησε κι εσύ να έχεις ένα ίδιο, εκείνος γιατί δηλαδή το διεκδικεί και για σένα;

ΥΓ: Εδώ εντάσσεται και το "Ο Χριστός ήταν ο πρώτος κομμουνιστής"




"Ο Πλάτωνας έλεγε ... " 


Σε αυτές τις ατάκες μπορείτε να αντικαταστήσετε τον Πλάτωνα με οποιοδήποτε άλλο αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο. Ο ομιλών συνήθως προσπαθεί να εξηγήσει πόσο σωστά τα έλεγαν όλα οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, πόσο δίκιο είχαν σε όλα (εμείς δεν τους εφαρμόζουμε) και πόσο δημοκρατικές ήταν αρχαίες ελληνικές δημοκρατίες.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο συνομιλητής σας είναι τα 1000 και βάλε χρόνια ανθρώπινης ιστορίας και φιλοσοφίας που μεσολαβούν μέχρι το σήμερα. Μόλις πέταξε στα σκουπίδια, τον Βολτέρο, τον Καντ, τον Ντιρκέμ, τον Νίτσε, τον Φόυερμπαχ, τον Μαρξ και άλλους. 

Επίσης, κατά πάσα πιθανότητα αυτό που σας είπε ότι έλεγε ο Χ ή ο Ψ φιλόσοφος, μάλλον ΔΕΝ το έλεγε ή ΔΕΝ το εννοούσε έτσι, αφού ο συνομιλητής σας το πληροφορήθηκε είτε από το Internet, είτε στην καλύτερη περίπτωση από τον Λιακόπουλο. 





Ας δούμε όμως το ζήτημα στην ουσία του. 

Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι εντάσσονται σε ένα ιδεαλιστικό πλαίσιο κοσμοαντίληψης που ήταν αναμενόμενο από την εποχή τους, όχι όμως και από τη δική μας. Πολλά συγγράμματά τους εμφανίζουν προφανώς ιδεολογήματα, ανακρίβειες και ελλείψεις (σε σχέση με το τι ξέρουμε ότι ισχύει). Η "Πλάτωνος Πολιτεία" επί παραδείγματι, παρουσιάζει μια βαθιά αντιδραστική δομή πολιτειακής οργάνωσης με διοικητικές αυθεντίες, που αν μη τι άλλο αντιβαίνουν σε κάθε σύγχρονη ανθρωπιστική αντίληψη. Φυσικά, η αξία τους είναι τεράστια αν βέβαια τα τοποθετήσουμε στην εποχή τους και τα δούμε ως συνέχεια της διαχρονικής ανθρώπινης σκέψης. 

Όσο για τη δημοκρατία των αρχαίων, αρκεί κανείς να αναλογιστεί, ότι στον "χρυσό αιώνα" του Περικλή, η Αθήνα είχε 100.000- 150.000 πολίτες και περίπου 180.000 δούλους. Η αθηναϊκή δημοκρατία, αν δούμε απλά την απολογία του Σωκράτη, θα καταλάβουμε ότι μαστίζονταν από διαφθορά στα ανώτατα κλιμάκια διοίκησης και παρομοίαζε μάλλον μια ολιγαρχία. Το μόνο διαχρονικό λοιπόν είναι το γεγονός ότι η εξουσία διαφθείρει... 



"Ο Κομμουνισμός είναι ένα ουτοπικό σύστημα"


Ο τύπος που με ύφος "σε καταλαβαίνω είσαι νέος αλλά η ζωή είναι δύσκολη" σου είπε το παραπάνω έχει μόλις μπερδέψει δύο διαφορετικά πράγματα: Σοσιαλισμό και κομμουνισμό. Καταρχήν να του ξεκαθαρίσεις πως οι σοβιετικές δημοκρατίες είχαν σοσιαλισμό και όχι κομμουνισμό γιατί αλλιώς δεν θα προχωρήσετε.

Σοσιαλισμός: Η μεταβατική μορφή της ανθρώπινης κοινωνίας και οικονομίας, η οποία δημιουργείται μετά την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, με στόχο την υπέρβαση του καπιταλισμού στην κατεύθυνση του κομμουνισμού. Με άλλα λόγια δικτατορία του προλεταριάτου

Κομμουνισμός:  Η ανώτερη βαθμίδα εξέλιξης του σοσιαλισμού.  Στον κομμουνισμό, η ύπαρξη του κράτους ως μηχανισμού παγίωσης της εξουσίας της άρχουσας τάξης, όπως και οι ίδιες οι κοινωνικές τάξεις είναι πλέον περιττά. Το ταξικό και εξουσιαστικό δίπολο όλων των προηγούμενων ταξικών κοινωνιών (άρχουσα τάξη και καταπιεζόμενες τάξεις) παύει να υφίσταται.

Με απλά λογάκια: Το ένα ακολουθεί το άλλο


Το ζήτημα σε δεύτερο επίπεδο τίθεται στο τι εννοεί "ουτοπικό".


Ουτοπικό = Ανεφάρμοστο, ιδεατό, δεν γίνεται ρε αδερφέ 


Ουτοπικό λοιπόν φίλε, είναι το βασίλειο της Νάρνια.





Εδώ λοιπόν φαίνεται πως ο συνομιλητής σου δεν έχει ιδέα από μαρξισμό και δεν έχει διαβάσει ούτε λίγη κοινωνιολογία και πολιτική οικονομία. Ο σοσιαλισμός λοιπόν, πρέπει κάποια στιγμή όλοι να καταλάβουμε, ότι αποτελεί φυσική εξέλιξη του καπιταλισμού, αποτελεί το επόμενο στάδιο της ανθρώπινης κοινωνίας, και αυτό έχει ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ αποδειχθεί. Δεν είναι λοιπόν ουτοπικό και δεν είναι κάτι που άπτεται στο αν συμφωνείς ή όχι. Με την ίδια λογική που δεν μπορεί να διαφωνείς με το 1+1=2, δεν μπορεί να διαφωνείς και με την επιστημονικά θεμελιωμένη άποψη περί εξέλιξης των κοινωνιών και οικονομικών συστημάτων.

Και κάτι ακόμα. Το παραπάνω δεν είναι κάτι που μερικοί μαρξιστές φιλόσοφοι/οικονομολόγοι αποφάσισαν ένα βράδυ με μπύρες και λακέρδα (βλέπε παραπάνω). Είναι κάτι που αποδέχονται όλοι οι σύγχρονοι οικονομολόγοι του 20ου και 21ου αιώνα ως φυσική μετεξέλιξη. Κάτι που ο Βέμπερ, ο Νίτσε, ο Κέυνς, ο Γουάιλντ και άλλοι κατανόησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Δεν μπορεί εσύ να διαφωνείς όπως κι εγώ δεν μπορεί να είμαι ουτοπιστής...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου