Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Νίκος Ρωμανός: Βία και εκδίκηση


Ξέρετε το όνομα του Νίκου Ρωμανού; 

Είναι ένα από τα παιδιά που βίωσαν στη ζωή τους την ωμή κρατική βία σε όλες της τις μορφές. «Ξαφνικά άκουσα ένα μπαμ» αναφέρει ο Ρωμανός το 2008. Λίγες στιγμές μετά ο κολλητός του φίλος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος θα ξεψυχούσε στα χέρια του. «ο φίλος μου δεν δολοφονήθηκε, εκτελέστηκε εν ψυχρώ», σχολίασε κατά τη δίκη του Κορκωνέα - Σαρλιώτη. Μετά τα ίχνη του χάνονται για μερικά χρόνια. 

Ο Νίκος Ρωμανός βίωσε με την δολοφονία του φίλου του την αυθαιρεσία του αστικού συστήματος στο μεδούλι του. Δεν ξέρουμε αν ήταν η πρώτη του επαφή με αυτή, αλλά πιστεύουμε ότι στάθηκε καθοριστική για τα μετέπειτα γεγονότα της ζωής του. 

Το 2013, ο Ρωμανός συλλαμβάνεται με ακόμα 5 για την ένοπλη ληστεία τράπεζας και καταστήματος ΕΛΤΑ στον Βελβεντό. Οι έξι είχαν φερθεί με ευγένεια σε όλους τους πολίτες που βρέθηκαν παρόντες κατά τη διάρκεια της ληστείας και κράτησαν για λίγη ώρα όμηρο πολίτη που μετά αφέθηκε ελεύθερος. Οι εικόνες που είδαμε στα ΜΜΕ από την σύλληψη των 6 να μεταφέρονται έδειχναν πρόσωπα βαριά κακοποιημένα. Η ίδια η Αστυνομία αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι είχαν ρετουσάρει με χρήση photoshop τις φωτογραφίες. 

Στο δικαστήριο δεν στοιχειοθετείται κατηγορία εγκληματικής οργάνωσης, απειλής ανθρώπινης ζωής ή ακεραιότητας και ο εισαγγελέας κ. Πεπόνης ζήτησε να αναγνωριστούν ελαφρυντικά και στους  έξι κατηγορουμένους. Η όποια προσπάθεια έγινε να συνδεθούν οι 6 με τους Πυρήνες της Φωτιάς εξέπεσε. 

Ο Νίκος Ρωμανός καταδικάστηκε σε 11 έως και 16 έτη φυλάκισης χωρίς αναστολή. 

Ο Ρωμανός ήταν ένα παιδί στα πρώτα βήματά του στον αναρχικό χώρο το 2008. Η ασύμμετρη βία που ασκήθηκε τότε πάνω του πιθανότατα λειτούργησε καταλυτικά στον πολιτικό προσδιορισμό του και τη δράση του. Η ένοπλη ληστεία, αν και θεωρείται ποινικό και όχι τρομοκρατικό αδίκημα, πιθανότατα υποδηλώνει μια πρακτική του ακραίου αναρχικού χώρου. Το εάν με τους έξι σκόπευαν στη δημιουργία τέτοιου πυρήνα δεν το γνωρίζουμε. Το ζήτημα είναι όμως αλλού. 

Όσο κι αν πολιτικά διαφωνούμε με τις θέσεις και πράξεις του Νίκου Ρωμανού, οφείλουμε να σταθούμε κοντά του απέναντι σε αυτό: Στον Νίκο Ρωμανό ασκήθηκε και ασκείται ασύμμετρη εκδικητική βία εκ μέρους της αστικής δημοκρατίας. Ασκήθηκε τόσο όταν δολοφονήθηκε μπροστά του ο φίλος του, όσο και όταν τον ξυλοκοπούσαν κατά τη σύλληψη. Και ο κύκλος της βίας όπως θα δούμε συνεχίζεται...

Μετά τη σύλληψή του, ο Νίκος Ρωμανός στάλθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού για να εκτίσει την ποινή του. Εκεί παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο την ως τότε κοπέλα του, και μετά από πανελλήνιες εξετάσεις (φαντάζεστε σε ποιες συνθήκες) πέρασε στο ΤΕΙ Αθήνας, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων (Τμήμα Υγείας). Κανονικά, δικαιούνταν σύμφωνα με τον νόμο ειδική άδεια για να παρακολουθεί μαθήματα. 

Εδώ και 20 ημέρες, ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας. Ο λόγος είναι το ότι   παράτυπα, ο ειδικός εφέτης ανακριτής Κ. Νικόπουλος είχε γνωμοδοτήσει αρνητικά σχετικά με την αδειοδότησή του. Ενώ σε όλους τους κρατούμενους που φοιτούν δόθηκαν κανονικά άδειες εξόδου, ο Νίκος Ρωμανός στερείται τη δική του. Ο λόγος; Σύμφωνα με τον πατέρα του που εμφανίστηκε σε ραδιοφωνική εκπομπή, η άδειά του κόπηκε λόγω του ότι αρνήθηκε να δεχθεί τα συγχαρητήρια του Υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου σε εμφάνιση του τελευταίου στις φυλακές. 

Αν το παραπάνω ισχύει, και δεν έχουμε λόγο να μην το πιστεύουμε, στο Νίκο Ρωμανό ασκείται για ακόμη μια φορά ασύμμετρη και εκδικητική βία εκ μέρους της πολιτείας. Το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να πει "δεν θέλω"  του στερείται έμπρακτα μέσα από απαγορεύσεις. 

Τα τελευταία νέα για το Νίκο Ρωμανό, μιλούν για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Κινδυνεύει με ανακοπή καρδιάς και έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο "Γ. Γεννηματάς". Ο δικηγόρος του αναφέρει ότι ο εισαγγελέας διέταξε την αναγκαστική του σίτιση. Μάλιστα, ο ίδιος χαρακτήρισε την πράξη αυτή παραβίαση κάθε νομιμότητας. Η ίδια δε η αναγκαστική σίτιση (που χρησιμοποιούνταν και σε απεργούς πείνας του Εμφυλίου) μπορεί να προκαλέσει εύκολα βαρύ πνευμονικό οίδημα. 

Η αστική δικαιοσύνη επιδεικνύει την αναλγησία της ακόμα και 20 μέρες μετά, αφού ακόμα δεν αναγνωρίζει στο Ρωμανό το αυτονόητο. 


Το ηθικό και πολιτικό ζήτημα που τίθεται εδώ μπαίνει σε δύο διαστάσεις: 

  1. Τι είναι δίκαιο και τι άδικο για τον Νίκο Ρωμανό;
  2. Κατά πόσο το να διαφωνούμε μαζί του μας επιτρέπει να τον στηρίζουμε;

Η έννοια του δικαίου σχετίζεται άμεσα με το κατά πόσο το πολιτικό σύστημα/κοινωνία διατίθεται να περιορίζει την εξουσία της απέναντι στο άτομο. Με άλλα λόγια, κατά πόσο η ατομικότητα προφυλάσσεται μέσα στο σώμα της κοινωνίας. 

Ως είδος έχουμε θεσπίσει ένα κοινωνικό συμβόλαιο. Να υποτάσσουμε την εξουσία που έχουμε προσωπικά πάνω στον εαυτό μας και τη φύση, προκειμένου να ζήσουμε υπό τη σκέπη μιας άλλης κεντρικής εξουσίας που θα μεριμνά συνολικά για όλα της τα μέλη.  Η εξουσία από την άλλη μεριά είναι φύση-θέση αυθαίρετη. Άρα στην υπόθεση Ρωμανού δεν μπορούμε να μιλάμε για αυθαιρεσία εξουσίας. Από την άλλη μεριά εξουσία = βία σε όλες της τις μορφές. Έτσι δεν μπορούμε να μιλάμε για αυθαίρετη βία. 

Αυτό όμως που δεν τηρείται στην περίπτωση του Ρωμανού είναι η μη επιλεκτικότητα. Με άλλα λόγια η μορφή της άσκησης βίας επάνω του γίνεται ασύμμετρα, τόσο σε ότι αφορά τα αδικήματά του, όσο και σε ότι αφορά τα άλλα μέλη της κοινωνίας. Στο Νίκο Ρωμανό, ασκείται λοιπόν βία ασύμμετρη και εκδικητική λόγω της στοχοποίησής του.

Με το Νίκο Ρωμανό διαφωνούμε οριζόντια και κάθετα σε κάθε πολιτικό επίπεδο. Η τρομοκρατία δεν δίνει λύσεις στον λαό, χωρίς την συμμετοχή και την έγκριση του οποίου δεν νομιμοποιείσαι ούτε πρακτικά ούτε πολιτικά. Μόνο μέσα από την λαϊκή έγκριση περνά κάθε είδους νομιμοποίηση της βίας και αυτό ακριβώς είναι και μια ταξικοανατρεπτική επανάσταση: Μια άσκηση βίας από την μαζική τάξη των καταπιεζομένων στην ισχνή μειοψηφία των καταπιεστών της. 

Με άλλα λόγια, χωρίς λαϊκή βούληση "η μαμή της ιστορίας" που είναι η βία, ούτε στόχευση έχει, ούτε ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Από την άλλη μεριά, η ευαισθησία ενός οποιουδήποτε πολιτικού συστήματος έγκειται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει όσους είναι στην πιο αδύναμη θέση. Ο άνθρωπος που σταματά τα τανκ στην πλατεία Τιεν Αν Μεν, δείχνει την ευαισθησία ενός συστήματος, που τότε ακόμα τοποθετούσε κάπως ψηλά την ανθρώπινη ζωή. Ο Νίκος Ρωμανός είναι στο απόλυτο έλεος του σημερινού αστικοδημοκρατικού συστήματος. Σε αυτή τη βάση στεκόμαστε δίπλα του, με τον ίδιο τρόπο που θα στεκόμασταν και δίπλα σε κάθε άνθρωπο που επιλεκτικά στερείται των δικαιωμάτων που ισχύουν για όλους μας (ακόμα τουλάχιστον).

Και για να προλάβω τους κάθε είδους αναρχικούς του διαδικτύου: Δεν επιχειρώ ούτε να ψυχογραφήσω, ούτε να δικαιολογήσω τις πράξεις κανενός. Αν και η ψυχογράφηση του Νίκου Ρωμανού αφενός δεν απαγορεύεται, αφετέρου είναι εύκολη δεδομένων των συνθηκών. Επιχειρώ να εκφράσω την προσωπική μου συμπάθεια στον αγώνα που κάνει (όχι τον όποιο πολιτικό αγώνα θεωρεί ότι κάνει) αλλά για τα προσωπικά του δικαιώματα. 


ΥΓ: Δεν θα αναρτήσω εικόνες του Νίκου Ρωμανού στο άρθρο γιατί πιστεύω ότι επιχειρούν να τον παρουσιάσουν σαν "καημένο παιδί". Όποιος τις επιθυμεί, μπορεί να τις βρει στο διαδίκτυο



Πηγές: 









Ο Ελληνικός Εργατικός Σύνδεσμος «ΑΤΛΑΣ» της Αυστραλίας


Τα 75 του χρόνια αγωνιστικής δράσης συμπληρώνει  σήμερα ο Ελληνικός Εργατικός Σύνδεσμος «ΑΤΛΑΣ» της Αυστραλίας.

Χάρη στον ''ΑΤΛΑ'', οι εργαζόμενοι μετανάστες του Σίδνεϊ απέκτησαν ένα γερό στήριγμα. Ο σύνδεσμος στήριξε όλα αυτά τα χρόνια, πολιτικά και πρακτικά, χιλιάδες εργαζομένων που σε καιρούς δύσκολους και συνθήκες ακόμα δυσκολότερες, έψαχναν για "μια θέση στον ήλιο" μακριά από την πατρίδα τους.

Εκτός από την συνδικαλιστική του δράση, ο "ΑΤΛΑΣ" βοήθησε πολλούς Έλληνες και ξένους μετανάστες να βρουν εργασία, σπίτι και στήριγμα στην Αυστραλία. Στάθηκε και στέκεται και σήμερα κοντά στους νέους μετανάστες για την εκμάθηση της γλώσσας για την οργάνωσή τους στα ταξικά συνδικάτα. Τα τελευταία μάλιστα δύο έτη λειτούργησε και λέσχη με πλούσια πολιτική, εκπαιδευτική και πολιτιστική δράση

Ο "ΑΤΛΑΣ" με τα προλεταριακά του διεθνιστικά χαρακτηριστικά, την ασίγαστη δράση του βοήθησε και στήριξε με όλους τους τρόπους αγωνιστές του συνδικαλιστικού κινήματος κάθε εθνικότητας, που διώκονταν από αντεργατικές και αντιλαϊκές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, χωρίς να χάσει ποτέ τα ταξικοανατρεπτικά του χαρακτηριστικά και τη στόχευσή του.


Τους ευχόμαστε καλή δύναμη !

Πως να χάσετε το χρόνο σας διαβάζοντας

Υπάρχουν μερικά βιβλία που τα διαβάζεις και θέλεις το χρόνο της ζωής σου, που τους έδωσες πίσω. Όμως επειδή δεν είσαι η Ερμιόνη Γκρείντζερ, δεν μπορείς να πας πίσω το χρόνο και να κλωτσήσεις τον εαυτό σου που τα ξεκίνησε κι έτσι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συστήσεις σε άλλους να τα αποφύγουν. 

Θα μου πείτε υπάρχουν χιλιάδες τέτοια βιβλία κάθε είδους. Εδώ θα αναφερθώ σε πολιτικά ή κοινωνικά βιβλία ή βιβλία πολιτικών προσωπικοτήτων που διάβασα και αναρωτήθηκα γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου. Βιβλία που μόνο με μια ελαφριά δόση μαζοχισμού (μάλλον την έχω τελικά) μπορείς να ανοίξεις.

Ορίστε λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες, η μαύρη λίστα των πολιτικών και κοινωνιολογικών βιβλίων που δεν πρέπει να ανοίξετε ποτέ: 



"ΕΣΣΔ, ο σοσιαλισμός στο κατώφλι του 2000"

Συγγραφέας του βιβλίου αυτού είναι - κρατηθείτε- ο Μίμης Ανδρουλάκης. Το βιβλίο εκδόθηκε -κρατηθείτε πάλι- από την Σύγχρονη Εποχή, το 1984. Πρόκειται για μια πολιτική εκτίμηση του πως θα είναι ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ στο κατώφλι, του διαστημικού για το 1984, έτους 2000. Ο κ. Ανδρουλάκης με έχει συνηθίσει στην πολιτική αρλουμπαρία. Αυτή την έχει υιοθετήσει επί σταδιοδρομίας του στο ΠΑΣΟΚ, όμως δεν γνώριζα τι σόι πολιτικές αναλύσεις ήταν ικανός να κάνει ως στέλεχος του ΚΚΕ. 

Το βιβλίο "ΕΣΣΔ, ο σοσιαλισμός στο κατώφλι του 2000" κινείται ανάμεσα στον πολιτικό στρουθοκαμηλισμό και την επιστημονική φαντασία. Κοντολογίς, χωρίς καμιά συνεκτίμηση της πολιτικής κατάστασης στην ΕΣΣΔ, ο κ. Ανδρουλάκης περιγράφει μια χώρα που όλα θα είναι λυμένα, διαπάλη δεν θα υπάρχει, προβλήματα ο σοσιαλισμός δεν θα έχει και γενικά θα ζουν όλοι ευτυχισμένοι. Τόσα ήξερε φαίνεται και τόσα έλεγε. 

Κινούμενο κάπου ανάμεσα στον Γκορμπατσόφ και τον Darth Vader, το βιβλίο αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω ένα πράγμα: Ευτυχώς που αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν με τη διάσπαση...




" Mπουσίντο: Ο κώδικας των Σαμουράι"


Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει τον άγραφο κώδικα τιμής των Ιαπώνων σαμουράι. Τοποθετεί το ζήτημα του κώδικα αυτού, σε ένα κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο της εποχής. Ο συγγραφέας του Ιναζό Νιτόμπε, επιχειρεί να συνδέσει, κατά τη γνώμη μου αποτυχημένα, τις αρχές του μεσαιωνικού και παρωχημένου μπουσίντο στην σημερινή πραγματικότητα. Το εκπληκτικό αυτού του βιβλίου είναι η μετάφρασή του. Μεταφραστής του " Mπουσίντο: Ο κώδικας των Σαμουράι" είναι ο έτερος αρλουμπολόγος, ο υπουργός της "γράνας" και του "στρατηγού άνεμου" Βύρωνας Πολύδωρας!


Έννοιες του μπουσίντο όπως: η ανδρεία, η ευγένεια, η τιμή, η φιλαλήθεια, η φιλευσπλαχνία, η αυτοθυσία, η αφοβία, που παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό, δεν έχουν απολύτως καμιά σχέση με τον πρώην υπουργό των Μνημονίων, της ανεργίας και της αστικής δεξιάς.

Κάποια λοιπόν συσχέτιση επιχειρεί στον εγκέφαλό του ο κ. Πολύδωρας για να αναλαμβάνει να μεταφράσει αυτό το βιβλίο. Νοιώθει φαίνεται κοντά στον μεσαιωνικό Ιάπωνα πολεμιστή. Ας δούμε τώρα το προεκλογικό του φυλλάδιο:

"Ο Βύρων είναι απόγονος ευγενών, ορεινών πολεμιστών της Αρκαδίας, Τσιράνηδων και άλλων, οι οποίοι, αν η Ελλάδα στην εποχή τους ήταν ελεύθερο βασίλειο, όπως η Γαλλία των προγόνων του κ. Ντε Βιλπέν, θα είχαν τιμηθεί με τίτλο ευγενείας επ' ανδραγαθία."

Ακόμα κι αν όλα αυτά είναι αλήθεια, μια άλλη μεγάλη αλήθεια είναι ότι ο υπουργός των "rangers και country men" έχει τόση σχέση με τους ορεινούς πολεμιστές και τους σαμουράι, όση εγώ με τον Πάπα.


Το βιβλίο "Mπουσίντο: Ο κώδικας των Σαμουράι" εκδίδεται από τις εκδόσεις Καστανιώτη



"Ζητείται Αριστερά" 




Πριν ξεκινήσω, να πω πως προσωπικά ως μουσικοσυνθέτη εκτιμώ βαθιά το Μίκη Θεοδωράκη. Επίσης δεν μπορώ παρά να εκτιμώ και την αγωνιστική του παρακαταθήκη στην περίοδο της Κατοχής, του Εμφυλίου και της Χούντας. Όμως κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται και τίποτα, μα τίποτα δεν είναι θέσφατο και ιερό.

Το βιβλίο "Ζητείται Αριστερά" του Μίκη Θεοδωράκη τοποθετείται χρονικά την περίοδο του ιδεολογικού του ξεπουλήματος και της αποδοχής της υπουργίας "άνευ χαρτοφυλακίου", από τον αποστάτη της δημοκρατίας Κ. Μητσοτάκη. Μάλιστα ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης επιμελείται και του προλόγου του βιβλίου.


Αν και έχω πει ήδη αρκετά για να σας προϊδεάσω για το περιεχόμενο του βιβλίου, είναι φυσικό να πω δυο λόγια και για το περιεχόμενό του. Με μια φαντασιακή σχεδόν ανάλυση του πως το ΚΚΕ και η αριστερά γενικότερα έχει ξεπέσει ηθικά και πολιτικά, ο Μίκης Θεοδωράκης τοποθετεί εαυτόν εκτός του πολιτικού χώρου αυτού και λίγο πολύ στηλιτεύει τους πάντες και τα πάντα σε επίπεδο περίπου μεταφυσικό. Ο ίδιος κατά τη γνώμη του, τα είπε και τα έπραξε όλα άρτια.

Αγαπώ παρόλα αυτά πάντα το Μίκη Θεοδωράκη και τη μουσική του, αλλά αυτό του το βιβλίο μην το διαβάσετε. Κρίμα για το μέγεθος του ανθρώπου.


Το βιβλίο "Ζητείται Αριστερά" εκδίδεται από τις εκδόσεις Σιδέρη




"Η Μιμή στηρίζει την αλλαγή"


Αυτό το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει μέχρι το τέλος. Το έχω ξεφυλλίσει και μετά έπλυνα τα χέρια μου. Δεν εκτιμώ, όπως πολλοί τον Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν εκτιμώ καθόλου την Δήμητρα Λιάνη. Όταν όμως κανείς ανάγει την πολιτική επιχειρηματολογία σε γυμνές φωτογραφίες, λαϊκισμό και χυδαιολογία δεν μπορεί παρά να γράφει και ένα άθλιο, γελοίο και βρώμικο βιβλίο. Οι γυμνές φωτογραφίες της Λιάνη, που στο κάτω κάτω δεν αφορούν παρά την ίδια, φιγουράρουν σε πολλές σελίδες του "βιβλίου" και η αναφορά στις μίζες και τα πάμπερς του Ανδρέα Παπανδρέου δίνουν και παίρνουν.

Βέβαια αυτά ακούγονται λίγο αστεία, όταν παραπέμπεσαι για μίζα 6 εκατομμυρίων ευρώ, offshore και κατάχρηση δημοσίου χρήματος, γιατί ξέχασα να σας πω, ότι συγγραφέας του αριστουργήματος είναι ο Γιώργος Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ!


Και όπως συμβαίνει με τα "σοβαρά" πολιτικά βιβλία, η ουσία των πραγμάτων παραμένει έξω από την κριτική. Το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Μάαστριχ, η αμερικανολαγνεία του ΠΑΣΟΚ του 1980 και το ολοκληρωτικό ξεπούλημα του συνδικαλισμού, είναι μόνο μερικά από αυτά. Για αυτά βέβαια τίποτα, αφού σε αυτά είχε χωμένο και το δικό του δαχτυλάκι ο Γιώργος Καρατζαφέρης ως στέλεχος της ΝΔ και μετέπειτα ως πολιτικός αρχηγός του εμετικού κόμματος ΛΑΟΣ.

Το "Η Μιμή στηρίζει την αλλαγή" εκδίδεται από τις εκδόσεις Ισοκράτης


Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Ένα οφειλόμενο "ευχαριστώ" στον Άκη Κατωπόδη


Από τις προεκλογικές κορόνες που υποφέραμε, όταν εν τέλει εξελέγη
δήμαρχος ο κ. Άκης Κατωπόδης
Ο κύριος Άκης Κατωπόδης, είναι ο νέος δήμαρχος Βύρωνα. Εκλέχθηκε στη δεύτερη Κυριακή με τον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ και είναι εκπαιδευτικός. 

Από αυτή την παράταξη δεν περίμενα ποτέ πολλά, όπως ούτε και από το  κόμμα τους αλλά μια κατανόηση στα δεδομένα της κοινωνικής πραγματικότητας δεν θα έβλαπτε, ειδικά από μια παράταξη με "ευαισθησία στον πολίτη που μαστίζεται από την ανθρωπιστική κρίση". Το παρακάτω άρθρο αποτελεί καταγραφή των πρώτων δειγμάτων γραφής της δημοτικής μας αρχής, αλλά και ένα μεγάλο "ευχαριστώ" εκ μέρους μου για την κατανόηση και την ανθρωπιά του δημάρχου και της παράταξής του. 

Τον μήνα αυτό η Επιτροπή Ανέργων Βύρωνα παραβρέθηκε στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και κατάθεσε μια σειρά αιτημάτων- προτάσεων για την ανακούφιση των πολιτών του δήμου. Μερικά από αυτά ήταν τα παρακάτω: 

  1. Απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη ή μείωσή τους για όσους δεν εργάζονται 
  2. Κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς για τους ανέργους 
  3. Χορήγηση γεύματος από το Δήμο με ευθύνη του κράτους για τα παιδιά των ανέργων στα σχολεία
  4. Να πηγαίνουν χωρίς να πληρώνουν οι άνεργοι και οι οικογένειές τους στα πολιτιστικά και αθλητικά εργαστήρια του Δήμου
Αιτήματα που κατά τη γνώμη μου δεν είναι ούτε ανεδαφικά ούτε μαξιμαλιστικά. Πρόκειται για στοιχειώδη και ουσιαστικά αιτήματα για την ανακούφιση των δημοτών του Βύρωνα που ζουν σε σκληρές και δύσκολες συνθήκες. 

Ο δήμαρχος Βύρωνα και η παράταξή του απάντησαν με τις εξής φράσεις: 

  • "Δεν είναι εφικτά" 
  • "Δεν έχουμε στοιχεία για να πάρουμε τέτοια μέτρα"
  • "Ο Δήμος δεν έχει λεφτά για να πάρει τέτοια μέτρα"
  • " Και εμείς αυτά πιστεύουμε αλλά δεν γίνονται"
Ο ίδιος ο κύριος Κατωπόδης απάντησε επακριβώς: "Είναι φιλοσοφικώς ορθά αλλά δεν γίνονται". 

Οι υπόλοιπες παρατάξεις του Βύρωνα (πλην της Λαϊκής Συσπείρωσης) κράτησαν σιωπή ιχθύος, αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι να πάρουν θέση. 

Θα μου πείτε: " Ωραία, με αυτά τα μέτρα θα λυθεί κανένα πρόβλημα;" Δεν θα σας απαντήσω εγώ. Θα απαντήσουν οι άνεργοι του Βύρωνα με την ανακοίνωσή τους που έγραφε: " Παρότι είναι μέτρα που δεν λύνουν οριστικά τα προβλήματα μας, είναι μέτρα για να πάρουμε μια ανάσα, ακόμα και αυτά χαρακτηρίστηκαν ως “ουρανός με τα άστρα. Διατυπώθηκε ότι θα σταματήσει ο Δήμος να λειτουργεί αν σταματήσει να εισπράττει …από τους ανέργους"

Πόσο ανεδαφικά είναι όμως αυτά τα μέτρα; Ας δούμε έναν δήμο με κομμουνιστή δήμαρχο. Δεν θα μιλήσω για την Πάτρα που είναι ένας τεράστιος θεωρητικά δήμος (και που ο Πελετίδης εφαρμόζει τα ίδια μέτρα εκεί). Ας πάρουμε τον πάμφτωχο δήμο της Ικαρίας που παραδόθηκε μετά τις αθλιότητες του πρώην δημάρχου του Σταυρινάδη στον κομμουνιστή δήμαρχο Σταμούλο. Τα ίδια μέτρα προσπαθεί να εφαρμόσει (και με επιτυχία) ο δήμος εκεί. Μέχρι και πρόγραμμα ανακύκλωσης έχει που δεν αξιωθήκαμε να δούμε ολοκληρωμένα στο Βύρωνα. 

_ Τι περισσότερο έχει η Ικαρία; 

_ Κομμουνιστή δήμαρχο... 


Τόσα χρόνια ακούω την παράταξη "Στάση Βύρωνα" να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για το επίπεδο ζωής των βυρωνιωτών. Να οργανώνει "κοινωνικά ιατρεία", "κοινωνικά φαρμακεία", "παζάρια ρούχων" και σεμινάρια κάθε είδους στην κατάληψη "Λαμπηδόνα". Εδώ κύριοι έχει φθάσει το σημείο που "ξυρίζουν το γαμπρό": Όταν η παράταξη αυτή έχει τη δημαρχεία. Και από όσο φαίνεται η κοινωνική τους ευαισθησία εξαντλείται στα λόγια.

Σαν μέλος οικογένειας που συντηρεί άνεργο, σαν πρώην άνεργος που είχε την τύχη να εργάζεται σήμερα με 3 κι 60, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο δήμαρχο Άκη Κατωπόδη και την παράταξή του, που στάθηκαν με τέτοια ευαισθησία απέναντί μας. 




ΥΓ: 30 του μήνα στην γειτονική Καισαριανή σας εύχομαι να πάρετε όσα μας δώσατε ! 


Πηγή: Δείτε σχετικά εδώ
           Η εικόνα από εδώ



Μαζική η πορεία και η απεργιακή κινητοποίηση


Γέμισε η πλατεία Ομονοίας από τη σημερινή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. "Στέλνουμε μήνυμα αγώνα προς όλους τους εργαζόμενους και προς την κυβέρνηση, την τρόικα και την ΕΕ ότι δεν θα δεχτούμε την ισοπέδωση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, τη φτώχεια και την ανέχεια", τόνισε στο χαιρετισμό του ο Γρηγόρης Παπαδόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Coca Cola», όπου οι εργαζόμενοι βρίσκονται 14 μήνες σε απεργία διεκδικώντας ακύρωση των απολύσεων και επαναλειτουργία του εργοστασίου στη Θεσσαλονίκη.

Ο Στάθης Σαχινίδης, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι πάνω από 400 χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ χρωστούν στον ΟΑΕΕ και τόνισε ότι η ΠΑΣΕΒΕ διεκδικεί μεταξύ άλλων πάγωμα των χρεών προς ΟΑΕΕ, καμία κατάσχεση πρώτης κατοικίας, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 30% και δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση.

Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε η Γιώτα Ταβουλάρη, μέλος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Φάρμακο και μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, η οποία σημείωσε μεταξύ άλλων: «Προχωράμε και κλιμακώνουμε με κίνημα οργανωμένο - συγκροτημένο - με ταξική ενότητα. Με πίστη στο δίκιο μας και στη δύναμή μας, διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει. Να κάνουμε τα δικά μας όνειρα και τους εφιάλτες των εκμεταλλευτών μας πραγματικότητα!».

Αρκετά μαζική εμφανίστηκε σήμερα και η πορεία της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στην οποία συσπειρώνονται οι δυνάμεις του εξωκοινοβουλευτικού χώρου της αριστερά και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ας είναι αυτή η απεργία προπομπός μεγάλων και αποφασιστικών μελλοντικών κινητοποιήσεων και απεργιών και όχι μια από τις τελευταίες νόμιμες πορείες και απεργίες του εργατικού κινήματος. Η υπόθεση είναι στα χέρια μας.


Πηγή: www.902.gr

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Οι μεταμορφώσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Η χαρτογράφηση των οβιδιακών μεταμορφώσεων της πολιτικής γραμμής ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα θέμα που με απασχολεί αρκετά. Δεν είναι γιατί έχω κάτι με τους "συντρόφους" αλλά γιατί το κλίμα που καλλιεργούν στον κόσμο είναι ότι χειρότερο για τις ανάγκες των εποχών που ζούμε. Η αίσθηση της αναμονής, ότι κάτι θα έρθει από μόνο του "έτσι νέτο σκέτο", έβαλε εδώ και τουλάχιστον μια τριετία στην εφεδρεία τις αγωνιστικές δυνάμεις του εργαζόμενου, που σήμερα παρά ποτέ, χρειάζεται να πολεμήσει χρησιμοποιώντας τες.

Φετίχ λέτε; Μπορεί να είναι και κάτι τέτοιο, άλλωστε συχνά με πιάνει ένας ιδεολογικός φετιχισμός με μερικά ζητήματα. Ξεκινώντας την καταμέτρηση και την αποτύπωση των πολιτικών κολοτουμπών του ΣΥΡΙΖΑ, ένιωσα σαν μαθηματικός που τον πήγες σε μια παραλία, του έδωσες έναν υπολογιστή τσέπης και του είπες "μέτρα κόκκους".

Θα πιάσουμε να δούμε αναλυτικά την πληθώρα των διαφοροποιήσεων των απόψεων ΣΥΡΙΖΑ για διάφορα γενικά πολιτικά ζητήματα αλλά και για περιστατικά της εθνικής και διεθνούς επικαιρότητας. Το μέγεθος των μεταλλαγών σε βασικά πράγματα είναι τέτοιο που θα αναρωτηθείτε (φαντάζομαι) και εύλογα, πώς μπορεί κανείς να λέει το "α" και ταυτόχρονα το "-α" για το ίδιο ζήτημα. 

Η πολιτική όμως αρλουμπαρία δεν είναι ένδειξη χαλαρότητας ή "σύνθεση τάσεων και απόψεων". Είναι στην ουσία της μια καλά μελετημένη επικοινωνιακή πολιτική που χρησιμοποιείται για να εγκλωβίσει κόσμο και να τον οδηγήσει στις κάλπες με αυταπάτες, ενώ πίσω από την πλάτη του τα διάφορα τμήματα της αστικής τάξης τρίβουν τα χέρια τους (όταν δεν τα δίνουν στον Αλέξη σε εγκάρδιες χειραψίες). 


Η κρίση και ο χαρακτήρας της

Ξεκινάμε από το πρωταρχικό: Πώς ερμηνεύεται η κρίση στο σήμερα; Θα λέγαμε ότι αυτή η θέση αντικατοπτρίζει ακριβώς τον σκελετό της πολιτικής ατζέντας κάθε κόμματος. Από το πως ερμηνεύεις το παραπάνω ρυθμίζεται και στο σε τι στοχεύεις στο αύριο. Πάμε λοιπόν να δούμε: 

α) Πρόκειται για κρίση χρέους (Μηλιός, Μαϊ 2014)
β) Είναι ανθρωπιστική κρίση (Τσίπρας, Απρ. 2014)
γ) Είναι διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση (Λαφαζάνης, Οκτ. 2008)
δ) Είναι χρηματοπιστωτική, δημοσιονομική και ηθική κρίση (Χουντής, Μαρ. 2010)
ε) Είναι ηγεμονική κρίση (Ιωακείμογλου, Ιουν. 2014)
στ) Είναι κρίση οικονομική, κρίση αξιών και κρίση θεσμών (ΣΥΡΙΖΑ, Οκτ. 2014)
ε) Είναι κρίση του υποδείγματος με το οποίο ζήσαμε ως τώρα (Δραγασάκης, Δεκ. 2013)
στ) Είναι κρίση του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος και του ενιαίου νομίσματος (Αγγελόπουλος, Ιουν. 2014)
ζ) Είναι μια δομική κρίση κανόνων (Δραγασάκης, Νοεμβ. 2014)
ι) Είναι κρίση χρέους, κρίση δομική και κρίση υποδείγματος (Τσίπρας, Οκτ. 2012)
ια) Είναι κρίση του πολιτικού συστήματος (Καφετζής, Ιουν. 2008)
ιβ) Είναι κρίση της σοσιαλδημοκρατίας (Τσίπρας, Νοεμβ. 2014)
ιγ) Είναι κρίση της συγκυβέρνησης (Κομμουνιστική τάση του ΣΥΡΙΖΑ, Οκτ. 2014)
ιδ) Είναι παγκόσμια δομική κρίση του καπιταλισμού (ΣΥΡΙΖΑ, Πολιτική απόφαση Ιδρυτικού Συνεδρίου, Ιουν. 2012)
ιε) Είναι κρίση του πολιτικού συστήματος λόγω των μνημονιακών ταξικών πολιτικών (ΣΥΡΙΖΑ, Πολιτική απόφαση Ιδρυτικού Συνεδρίου, Ιουν. 2012)
ιστ) Είναι κρίση του μνημονιακού πολιτικού συστήματος (Αυγή, κύριο άρθρο, Μαρ. 2014)
ιζ) Είναι κρίση του πολιτικού συστήματος που έχει μετατραπεί και σε κρίση αντιπροσώπευσης, κρίση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας (Δημητρίου, Ιουν 2014)


Είναι κρίση ταυτότητας λέτε; 


Η θέση για το ΝΑΤΟ

Θα έλεγε κανείς ότι ως "αριστερό" κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε τουλάχιστον μια σταθερή θέση για το ΝΑΤΟ. Τι διάολο, μετά από τον βομβαρδισμό σχεδόν του συνόλου των Βαλκανίων και την ισοπέδωση του Ιράκ και του Αφγανιστάν (για να μην πάω πιο πίσω στην ιστορία), δεν μπορεί το κόμμα του Μανώλη Γλέζου να είναι υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Και όμως η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά είναι τόσο συγκεκριμένη όσο και αυτή σχετικά με την κρίση. Απολαύστε: 

α) Πρέπει να απεμπλακεί από το ΝΑΤΟ (ΣΥΡΙΖΑ, Απρ. 2012)
β) Πρέπει να παλέψει για να διαλυθεί το ΝΑΤΟ μόνο του (Βίτσας, Σεπτ. 2014)
γ) Πρέπει να φύγει απ' το ΝΑΤΟ (Δρίτσας, Σεπτ. 2014)
δ) Δεν αμφισβητείται απ' τον ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ (Τσίπρας, Μαϊ 2014)
ε) Δεν αποτελεί προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ στις σημερινές συνθήκες να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, αν και στις συνθήκες αυτές δεν έχει λόγο ύπαρξης το ΝΑΤΟ και πρέπει να αντικατασταθεί από νέους θεσμούς (Τσίπρας, Σεπτ. 2014)
στ) Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εναντίον του ΝΑΤΟ, αλλά δεν έχει ως προτεραιότητα την έξοδο της Ελλάδας απ' το ΝΑΤΟ (Τριγάζης, Οκτ. 2014)
ζ) Σταθερή και αμετάκλητη θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποδέσμευση απ' το ΝΑΤΟ (Δρίτσας, εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, Ιουν. 2012)
ι) Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ, η κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, η αποτροπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και η εφαρμογή της αρχής «κανείς Έλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας» (Πολιτική Απόφαση Ιδρυτικού Συνεδρίου ΣΥΡΙΖΑ, 2012)
ια) Πάγια θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η έξοδος από το ΝΑΤΟ (Καραγιαννίδης, Ιαν. 2013)
ιβ) Δεν είναι δεδομένο ότι θα μείνουμε στο ΝΑΤΟ (Τσίπρας, Σεπτ. 2014)
ιγ) Θα μείνουμε στο ΝΑΤΟ όσο δεν θίγονται τα εθνικά μας συμφέροντα (Τσίπρας, Σεπτ. 2014)
ιδ) Το ΝΑΤΟ δεν έχει λόγο ύπαρξης εδώ και είκοσι χρόνια (Δούρου, Ιουν. 2012)
ιε) Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προτίθεται να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ ή τις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις (Βαρουφάκης και Galbraith, Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σώσει την Ελλάδα, Ιουν. 2013)


Συμπέρασμα: Όπως και με τη γάτα του Σρέντιγκερ, η Ελλάδα μπορεί ταυτόχρονα να είναι "μέσα", "έξω" και "μεσαέξω" από το ΝΑΤΟ






Η Ουκρανία και η πολιτική της κατάσταση

Όταν το αστικό σύστημα αναδιπλώνονταν βίαια και αντιδραστικά στην Ουκρανία μερικούς μήνες πριν, το επίσημο πολιτικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε εκδημοκρατισμό στην άνοδο του φασισμού στη χώρα. Συγκεκριμένα η "Αυγή" στις 5 Μαρτίου 2014 έγραφε:  

«Η ουκρανική επανάσταση αποτελεί τομή τόσο για την ίδια τη χώρα όσο και για τον υπόλοιπο μετακομμουνιστικό κόσμο. Μέχρι σήμερα, οι μόνες μαζικές αντιδράσεις στα διεφθαρμένα και ολιγαρχικά καθεστώτα της περιοχής ήταν οι "χρωματιστές" επαναστάσεις - δηλαδή, οι ειρηνικές κινητοποιήσεις υπέρ μιας σταδιακής μετάβασης προς ένα κράτος δικαίου. Η ουκρανική επανάσταση είναι λοιπόν η πρώτη που ανατρέπει βίαια ένα καθεστώς - προέκταση της πρώην ΕΣΣΔ». Πηγή

Και μόλις βγήκαν οι πρώτες εικόνες με τους νεοναζί να παρελαύνουν οπλισμένους, τα μπερκούτ, τους δολοφονημένους κομμουνιστές και τις στραγγαλισμένες εγκύους (ναι γίνανε τέτοια εκεί). Ο ΣΥΡΙΖΑ ανησύχησε: 

«η ενθάρρυνση νεοφασιστικών δυνάμεων και η ανοχή στη βίαιη κατάλυση στοιχειωδών πολιτικών και μειονοτικών δικαιωμάτων στην Ουκρανία από την πλευρά των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ, συνιστά ανησυχητική ακραία κλιμάκωση της μέχρι τώρα στάσης των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ απέναντι σε αντιδημοκρατικές αποφάσεις χωρών-μελών της (Βαλτικές χώρες, Ουγγαρία κλπ) που απαγορεύουν την ελεύθερη δράση κομμουνιστικών κομμάτων, αλλά και προωθούν την κατάργηση μειονοτικών δικαιωμάτων».  Πηγή



Ο Ολάντ ως πρωθυπουργός της Γαλλίας


Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Φρανσουά Ολάντ, ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ προσπαθούσε να μας πείσει ότι λάμβανε χώρα μια μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα ότι η δομή της Ευρώπης ξεκινούσε να αλλάζει, με τα "αριστερά" κόμματα να λαμβάνουν μεγαλύτερα ποσοστά και τον αέρα της "κοινωνικής αλλαγής" να φυσά προς το συμφέρον των λαών. 

Για τον Ολάντ λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ διατείνονταν ότι όταν θα καθόταν στον προεδρικό θώκο θα φύσαγε ένας "άνεμος αλλαγής" προς το όφελος του γαλλικού λαού, ο οποίος θα εξαρτώταν βέβαια και από τα ποσοστά του "αριστερού συνασπισμού". Πηγή 

Μερικούς μήνες μετά ο Ολάντ πίεζε το ΝΑΤΟ να βομβαρδίσει την Συρία, όπου ο Άσαντ ξαφνικά αναγορεύτηκε σε δικτάτορα, ενώ η Γαλλία ετοιμάζονταν και για τα πρώτα της αντιλαϊκά μέτρα... 






Tα Μνημόνια 


Και φθάσαμε και στο επίμαχο. Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα Μνημόνια; Εδώ λοιπόν το ζήτημα δεν είναι απλό. Για να παρακολουθήσεις τι ακριβώς έχει ειπωθεί από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά πρέπει να είσαι 24 ώρες σε επιφυλακή για το πότε το χ ή το ψ στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ θα "ερμηνεύσει" τη γραμμή του κόμματος για το Μνημόνιο. Κι επειδή, αν και δεν το πιστεύετε, έχω και καλύτερα πράγματα να κάνω, θα παρουσιάσω εδώ μόνο ένα μικρό ποτ πουρί του τι έχει ειπωθεί:

α) "Θα σκίσουμε τα Μνημόνια μέρα μεσημέρι" (Αλέξης Τσίπρας στο Έθνος της Κυριακής) Πηγή
β) "Θα καταγγείλουμε το Μνημόνιο, τα επαχθή μέτρα και θα διαπραγματευτούμε τους όρους της δανειακής σύμβασης". (ΣΥΡΙΖΑ δελτίο τύπου 2012) Πηγή
γ) "Αντικατάσταση, με νομοθετική πρωτοβουλία στη Βουλή, του καταστροφικού Μνημονίου με ένα Εθνικό Σχέδιο για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου. Και ταυτόχρονα έναρξη της αληθινής σκληρής και δύσκολης διαπραγμάτευσης για τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας". Δηλαδή άλλου τύπου Μνημόνιο (Αλέξης Τσίπρας Συνέδριο του «Economist») Πηγή
δ) "Αν δεν σκίσουμε τα μνημόνια, καλύτερα να μην γίνουμε κυβέρνηση" (Γαβριήλ Σακελλαρίδης συνέντευξη) Πηγή

Βγάλατε κανένα συμπέρασμα; 





Tι μέτρα θα πάρει για το λαό 

Ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα που απασχολεί το πορτοφόλι μου. Σαφώς κάθε κόμμα και πολιτικό μόρφωμα της χώρας, έχει ή τουλάχιστον οφείλει να έχει, μια κατακάθαρη θέση για το εάν θα πάρει μέτρα για το λαό, τέτοια που να του επιτρέπουν να ζει αξιοπρεπώς.

Προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μας υποσχέθηκε, ήδη από το 2010 ότι θα επιστρέψει το εισόδημα του Έλληνα πολίτη στο 2009. Βέβαια, και το 2009 δεν θα έλεγα ότι την είχαμε καλά, αλλά τέλος πάντων, ας μην πω άλλα και με πείτε κολλημένο. Το εισόδημα του 2009 προϋποθέτει βέβαια επιστροφή όλων των ταμείων, δώρων, συντάξεων, μισθών και επιδομάτων που "έκοψε" το Μνημόνιο. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει και την κατάργηση και όλων των άλλων ρυθμίσεων και προνοιών του Μνημονίου.


Το πιστέψατε τότε; 



Δείτε τώρα και τι δήλωσαν πρόσφατα σχετικά με την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων: 

- Ρήτρα ανάπτυξης με διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους (Δεν αφορά τα νοικοκυριά αλλά τις τράπεζες και το κεφάλαιο)

- Δέσμη μέτρων που θα συμβάλλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας (αποκατάσταση κατώτατου μισθού, βιώσιμες φορολογικές ελαφρύνσεις με επαναφορά του αφορολόγητου ορίου και επιστροφή φόρου) (Το ποσό του κατώτατου μισθού δεν το έχουν ανακοινώσει βέβαια, αλλά κάτι ψελλίζουν για ορισμένα επιδόματα)

- Ειδικό πρόγραμμα απασχόλησης ύψους 5 δισ. ευρώ για τη δημιουργία 200.000 με 300.000 θέσεων εργασίας. Τα χρήματα που θα δοθούν για το πρόγραμμα θα επιστραφούν στο δημόσιο με αύξηση των εισφορών στα ταμεία (Δεν ειπώθηκε βέβαια μισθός και ωράριο για τις θέσεις απασχόλησης ούτε το ποιος θα πληρώσει την αύξηση της εισφοράς)

- Καταπολέμηση φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής, ώστε να εισρεύσουν χρήματα στα ταμεία του κράτους (Μετά την επιστροφή στα ταμεία δεν ξέρουμε τίποτα για τη διάθεση των πόρων αυτών)

- Ρύθμιση των κόκκινων δανείων (Το προσφέρουν και από μόνες τους πολλές τράπεζες σήμερα...) 


Διαβάσατε τίποτα για ταμεία, δώρα και συντάξεις;

Τα παραπάνω κρύφτηκαν στο ντουλάπι και αντικαταστάθηκαν με κάτι γενικό κι αόριστο. 



Δεν μου αρέσει να γίνομαι κυνικός αλλά καμιά φορά μου το επιβάλλουν οι συνθήκες. Είναι αδύνατο από την άλλη να αποτυπώσει κανείς το μέγεθος του αριβισμού, της ψευτιάς και της υποκρισίας που κρύβεται κάτω από το καλά στημένο της ΣΥΡΙΖΑικής αοριστίας. Οπότε κι εδώ θα αναγκαστώ να γίνω ειρωνικός και κακός.

Δεν ξέρω πως σας φαίνονται τα παραπάνω, αλλά ψάρεψα στο διαδίκτυο ένα σκιτσάκι που τα εκφράζει πληρέστατα. Αυτό κατά τη γνώμη μου παρουσιάζει καλύτερα την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να με πείσει να τον ψηφίσω: 



Και πολύ καλημέρα σας ... 

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Οργανώσου !


Κοντοζυγώνει η απεργία της Πέμπτης στις 27 του μήνα και εκτός από την επείγουσα ανάγκη για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων συνειδητοποίησα και κάτι ακόμα: Πιθανότατα θα είναι και μια από τις τελευταίες απεργίες που θα ζήσουμε σε αυτές τις συνθήκες, αφού ο νέος απεργιακός νόμος που ετοιμάζουν έρχεται να χτυπήσει τη νομική υπόσταση του ισχυρότερου όπλου των εργαζομένων. 

Θα μου πείτε έχει σημασία το καθεστώς νομιμότητας, αν ο κόσμος το λήξει μέσα του και στηθεί απέναντί τους; Όχι, αλλά μέχρι τότε έχουμε ακόμα δρόμο πολύ και δύσκολο...

Την Κυριακή συνάντησα ξανά σε κουβέντες τις γνωστές κουβέντες που ακούς σε αυτές τις περιπτώσεις: 

"Έχω καλό αφεντικό, δεν θέλω να απεργήσω"
"Έλα μωρέ τι κερδίζεις με τις απεργίες"
"Φοβάμαι ότι θα απολυθώ αν απεργήσω"

Συμπαθάτε με αλλά το θέμα έχει δύο διαστάσεις: Η μια αφορά την άμεση αντικειμενική αναγκαιότητα, του να αντιτάξουμε κάτι ως εργαζόμενοι, στην λαίλαπα που ζούμε και που επανέρχεται κάθε μέρα, με νέα μέτρα υποβάθμισης της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Η δεύτερη αφορά το μέγεθος και τη μαζικότητα τόσο αυτής εδώ της απεργίας, όσο και του συνδικαλιστικού κινήματος. 

Ρώτα τον εαυτό σου το εξής: "Αν εκεί που δούλευες ή δουλεύεις υπήρχαν άλλοι 5-10 να απεργούν ενιαία μαζί σου, θα απεργούσες πιο εύκολα; Θα απολυόσουν εύκολα;" 

Η απάντηση στο παραπάνω καταδεικνύει την αναγκαιότητα για μαζικά σωματεία και συλλόγους εργαζομένων. Για χτίσιμο με άλλα λόγια, του εργατικού κινήματος.


Σήμερα, ένα 20 με 25% των Ελλήνων εργαζομένων είναι οργανωμένο στα σωματεία του. Με άλλα λόγια ένα ποσοστό πολύ πίσω από τις ανάγκες του κινήματος. 

Ξέρω, ξέρω, θα πείτε πάλι για το ΠΑΣΟΚ του 80 και το τι κακό προκάλεσε στην εμπιστοσύνη του κόσμου στον συνδικαλισμό. Σήμερα, έχουμε 2014 και πάνε από τότε 34 ολόκληρα χρόνια. Το τι είναι οι Παναγόπουλοι και ΣΙΑ, ως συνδικαλιστές έχει πια αποδειχθεί και αυταπάτες δεν μπορεί να υπάρχουν σχετικά. 

Συνδικαλιστής λοιπόν δεν είναι μόνο ο Λυμπερόπουλος. Είναι ο φίλος μου ο Δ, ο ερασιτέχνης ηθοποιός, με το κομμένο δάχτυλο από την Χούντα, που απολύθηκε γιατί αρνήθηκε να απολύσει. Είναι η φίλη μου η Κ, που δουλεύει και αγωνίζεται στους βρεφονηπιακούς της Καισαριανής με τους 2,5 δασκάλους για 35 παιδιά. Είναι η άλλη φίλη μου η Ν που κέρδισε με το σωματείο της τα ασφαλιστικά μέτρα για την παράνομη απόλυσή της. Είναι η σύντροφός μου που χαμογελάει μετά από 8 και 10 ώρες δουλειά. 

Εμείς είμαστε οι πολλοί και όχι οι Λυμπερόπουλοι.


Και κάτι ακόμα: Σκέψου τι μπορεί να κάνει το ταξικό σωματείο για σένα και οργανώσου! 

  • Το ταξικό σωματείο του κλάδου σου παλεύει για τη συλλογική σύμβαση που έχασες και την επανάκτησή της. Για αυτό οργανώσου σε αυτό!
  • Το ταξικό σωματείο του κλάδου σου θα έρθει στο χώρο δουλειάς σου να σε στηρίξει αν απολυθείς, απειληθείς ή δεν πληρωθείς. Για αυτό οργανώσου σε αυτό!
  • Το ταξικό σωματείο του κλάδου σου θα στήσει πλάτη για την απεργία και θα σε προετοιμάσει και διαφυλάξει όταν απεργήσεις, απέναντι στο αφεντικό σου. Για αυτό οργανώσου σε αυτό!
  • Το ταξικό σωματείο του κλάδου σου θα βρίσκεται τακτικά στον χώρο δουλειάς σου, θα σε ενημερώνει και θα προασπίζεται τα διακαιώματα σου. Θα κάνει τον εργοδότη σου να σε υπολογίζει διπλά. Για αυτό οργανώσου σε αυτό!
  • Το ταξικό σωματείο του κλάδου σου αποτελείται από εργαζόμενους σαν κι εσένα, με τα ίδια προβλήματα, το ίδιο εισόδημα και τις ίδιες ανάγκες. Για αυτό οργανώσου σε αυτό!

Η κινητοποίηση της 1ης Νοέμβρη είχε πάνω 100.000 ανθρώπους στο δρόμο. Αυτή η απεργία ας έχει τους διπλούς. 



  • Είσαι καθηγητής στον ιδιωτικό τομέα; Οργανώσου στο σωματείο σου και απέργησε
  • Είσαι καθηγητής στο δημόσιο τομέα; Οργανώσου στο σωματείο σου και απέργησε

  • Είσαι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα; Οργανώσου στο σωματείο σου και απέργησε 


  • Είσαι εργαζόμενος στις τηλεπικοινωνίες; Οργανώσου στο σωματείο σου και απέργησε
  •  Είσαι εργαζόμενος στον επισιτισμό; Οργανώσου στο σωματείο σου και απέργησε
  • Είσαι ιατρός εργαζόμενος στην υγεία ; Οργανώσου στο σωματείο σου και απέργησε

  • Είσαι εργαζόμενος που δεν ανοίκει στις παραπάνω κατηγορίες; Το ταξικό σου σωματείο περιμένει την εγγραφή σου. Οργανώσου ! 

    Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

    People's Temple: πείραμα της CIA ;


    Σαν σήμερα, το 1978, ο δημοσιογραφικός φακός αποκάλυπτε στα δάση της Γουιάνα ένα από τα φρικιαστικότερα εγκλήματα του αιώνα. Λίγοι νεότεροι θα το γνωρίζουν και ελάχιστοι της γενιάς αυτής θα το θυμόνται. Πρόκειται όμως για ένα περιστατικό που έχει χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη αριθμητική απώλεια Αμερικανών πολιτών πριν την 11η Σεπτεμβρίου. 

    Σαν σήμερα λοιπόν, στα δάση της Γουιάνα 908 Αμερικάνοι πολίτες, μεταξύ των οποίων και 303 παιδιά, θα άφηναν την τελευταία τους πνοή, σε αυτό που έχει περιγραφεί ως "η μαζικότερη αυτοκτονία" όλων των εποχών. Πώς γίνεται να αυτοκτονήσουν μαζικά τόσα άτομα ρωτάτε; Ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή.

    Στις 3 Μαΐου του 1931, σε ένα χωριό της Ιντιάνα των ΗΠΑ, γεννιέται ο James Warren Jones, γνωστός ως Jim Jones. Έχοντας μεγαλώσει σε ιδιαίτερα αυταρχικό περιβάλλον, ο Jim Jones γρήγορα θα στραφεί στην εσωτερική αναζήτηση της ταυτότητάς του.

    Κατά την περίοδο των σπουδών του, ο βαθιά θρήσκος Jim Jones, θα διαβάσει έργα των Μαρξ, Ένγκελς, Γκάντι και Χίτλερ και για μικρό χρονικό διάστημα, θα παρακολουθήσει συγκεντρώσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Το μακαρθικό δόγμα, σύντομα θα του προκαλέσει προβλήματα και θα αποφασίσει να αποστασιοποιηθεί. Ο Jim Jones, θα εξακολουθήσει να προσπαθεί να εκφράσει το συνονθύλευμα των αντικρουόμενων ιδεών του, μέχρι που επιλέγει να τις δομήσει σε ένα θρησκευτικό δόγμα "χριστιανοκομμουνισμού" ιδρύοντας παράλληλα την εκκλησία "People's Temple".

    H εκκλησία του Jones όπως και κάθε εκκλησία που σέβεται τον εαυτό της, σύντομα ξεκινά να διαπλέκεται στην πολιτική. Μέσω της επιρροής του σε ικανό αριθμό ψήφων, ο Jones θα υποστηρίξει τον "δημοκρατικό" Charles Boswell στις δημαρχιακές εκλογές του 1960. Ο Boswell θα εκλεγεί δήμαρχος της Indianapolis και θα επιστρέψει τη χάρη, διορίζοντας τον Jones διευθυντή της επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της πόλης. Από εκεί και μετά η πορεία του Jones και της αίρεσής του, θα είναι διαρκώς ανοδική.

    Μερικά χρόνια μετά η αίρεση του Jones θα ανοίξει εκκλησίες και στην πόλη του San Fransisco. Η φτώχεια, η ανεργία και τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα, θα στρέψουν πολλούς πολίτες, στα δήθεν ανοιχτά κηρύγματα αγάπης της. Το People's Temple θα γνωρίσει μεγάλη απήχηση στα φτωχά στρώματα της πόλης και κυρίως στην χειμαζόμενη κοινότητα των αφροαμερικανών.

    O Jim Jones, μετά την μεταφορά της αίρεσης στο  San Fransisco ξεκινά να μεταστρέφει και το περιεχόμενο των κηρυγμάτων του. Από εκεί που δεν παρουσίαζε ποτέ τον εαυτό του σαν εκπρόσωπο του Θεού, ξεκινά να αυτοπροβάλλεται σαν "σωτήρας", "μεσάζων" και "οτιδήποτε χρειάζεται ο άνθρωπος να είναι". Παράλληλα ξεκινά να προβάλλει ως κεντρικό άξονα της ιδεολογίας της αίρεσής του, τη δημιουργία μιας "επίγειας Εδέμ" όπου τα μέλη της αίρεσης θα σωθούν από το επερχόμενο πυρηνικό ολοκαύτωμα.

    Με τη χρήση κεφαλαίων, που του παρέχουν χρηματοδότες, τα ονόματα των οποίων δεν δόθηκαν ποτέ στη δημοσιότητα, ο Jim Jones θα ξεκινήσει να χτίζει την "Εδέμ" του στο  Redwood Valley της California. Παράλληλα, ο Jim Jones θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην εκλογή του  George Moscone στη δημαρχία του San Francisco. Και πάλι, η προσφορά του θα ανταποδοθεί, όταν ο Moscone θα τον διορίσει διευθυντή του Housing Committee.

    To 1977, ξεκινά το δεύτερο σκιώδες εγχείρημα του People's Temple. Σε ένα puppet state, τη γνωστή Γουιάνα, η αίρεση, πάλι με άγνωστους χρηματοδότες, ξεκινά τη δημιουργία του "People's Temple Agricultural Project" (ή Jonestown ) . Μια αγροτική κοινότητα βαθιά στη ζούγκλα. Εκεί η αίρεση θα καλλιεργούσε το έδαφος και θα προωθούσε τους καρπούς του στην κοινότητα της Redwood Valley.

    Τα πράγματα ξεκινούν να παίρνουν άσχημη τροπή, από το 1977, όταν οικογένειες μελών του People's Temple και πρώην μέλη του, δημιουργούν συλλόγους που απαιτούν τη διερεύνηση της αίρεσης καθώς την κατηγορούν για ψυχολογική βία, καταπίεση των μελών της και πλύση εγκεφάλου. Ακόμα ο Jones είναι χρήσιμος, οπότε όλα αυτά θα μείνουν στην αφάνεια.

    Την ερχόμενη χρονιά, o Tim Stoen και άλλα παλιά μέλη του People's Temple, μην μπορώντας να διεκδικήσουν από αλλού κρατική παρέμβαση στο ζήτημα της αίρεσης απευθύνουν έγγραφο στον ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή  Leo Ryan. Οι ακτιβιστές διαμαρτύρονται για το σκιώδες καθεστώς λειτουργίας της αίρεσης, για παγιδευμένους συγγενείς τους, αλλά και για απειλές από αγνώστους για τη ζωή τους. Η υπόθεση περνά στην δικαιοδοσία του FBI και ορισμένοι από τους ακτιβιστές, όπως το ζεύγος Mills, περνούν σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Η σύνδεση των απειλών με το People's Temple δεν στοιχειοθετήθηκε ποτέ.

    Ο γερουσιαστής Leo Ryan υπήρξε ένας περίεργα αντικομφορμιστής πολιτικός των ΗΠΑ. Αν και συντηρητικός και αντιδραστικός, υιοθετούσε μια πιο άμεση προσέγγιση των ζητημάτων που τον αφορούσαν. Για παράδειγμα, προκειμένου να διερευνήσει το θέμα των συνθηκών κράτησης στις φυλακές της κομητείας Folsom, έμεινε μια εβδομάδα σε αυτές με ψεύτικο όνομα.

    Όταν η υπόθεση του People's Temple πέρασε στα χέρια του ο Ryan ανακοίνωσε ότι θα διερευνήσει το θέμα "hands down". Παράλληλα, μεγάλη εφημερίδα του San Fransisco ειδοποίησε ευγενικά τον Jim Jones ότι επίκειται αποκαλυπτικό άρθρο για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της αίρεσης. Το αποτέλεσμα ήταν η ψύχραιμη και οργανωμένη μετακίνηση ολόκληρης της αίρεσης και των κεφαλών της, από τις ΗΠΑ στο Jonestown της Γουιάνα, εν μία νυκτί!

    Μερικές ημέρες μετά,  το Jonestown θα επισκεφθεί ο γερουσιαστής Ryan με πολυπληθές επιτελείο δημοσιογράφων και ανταποκριτών.


    Μέρα 1η στο Jonestown

    Η πρώτη ημέρα της επίσκεψης του γερουσιαστή αποδεικνύεται καλή. Η υποδοχή τους στο Jonestown είναι θερμή, ενώ όλοι οι κάτοικοί του φαίνονται ευτυχισμένοι. "Το Jonestown είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί στη ζωή" δηλώνει στην κάμερα των δημοσιογράφων του NBC μέλος της αίρεσης. Το βράδυ, σε μια φιέστα προς τιμήν του, ο Ryan θα παραδεχτεί: "Όλα φαίνονται μια χαρά από όσο μπορώ να δω". Το πλήθος του People's Temple ξεσπά σε παραληρηματικά χειροκροτήματα.


    Μέρα 2η στο Jonestown

    Κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας, τα πρώτα δείγματα αντίδρασης αρχίζουν να εμφανίζονται. Ορισμένα μέλη του People's Temple πλησιάζουν κρυφά δημοσιογράφους και τους δίνουν σημειώματα που τους λένε ότι κρατούνται εκεί με ψυχολογικό έλεγχο και ότι θέλουν να φύγουν. Ο γερουσιαστής Ryan παρουσιάζει τα σημειώματα στον Jones και τον ρωτά τη γνώμη του. "Μερικοί άνθρωποι λένε ψέματα. Μερικοί θέλουν την προσοχή των μίντια. Όποιος θέλει μπορεί να φύγει ελεύθερα". Ο γερουσιαστής δηλώνει ότι θα μεταφέρει όσους επιθυμούν να φύγουν μαζί του και τότε σαν ένας διακόπτης να πέφτει. Δεκάδες μέλη ουρλιάζοντας και κλαίγοντας τρέχουν να μαζέψουν τα πράγματά τους. Άλλοι περισσότεροι "πιστοί" τους επιτίθενται φραστικά. Μέσα στο χάος που επικρατεί, μέλος της αίρεσης τραυματίζει επιπόλαια το γερουσιαστή.

    Η αποστολή, συνοδεύοντας και τους αποχωρούντες πιστούς θα μεταβεί το ίδιο απόγευμα στο αεροδρόμιο που τους περιμένει το αεροσκάφος τους. Εκεί μια ένοπλη ομάδα ατόμων που φαίνονταν να ανήκουν στην αίρεση, αλλά ήταν άγνωστοι στα περισσότερα μέλη της ανοίγουν πυρ ενάντια στον γερουσιαστή και την αποστολή. Θα σκοτωθούν οι  Don Harris (δημοσιογράφος),  Bob Brown (κάμεραμαν), Greg Robinson (φωτορεπόρτερ),  Patricia Parks (πρώην μέλος της αίρεσης) και ο γερουσιαστής Leo Ryan. Θα τραυματιστούν ακόμα έξι με οκτώ άτομα. Οι επιζήσαντες θα καταφέρουν να επιστρέψουν στις ΗΠΑ.

    "Δεν ξέρω από πού  εμφανίστηκαν αυτοί οι άνθρωποι και τέτοιος οπλισμός" καταμαρτυρεί μέλος της αίρεσης που επέζησε της επίθεσης σε σχετικό ντοκιμαντέρ.


    Μέρα 3η στο Jonestown

    Η τρίτη μέρα διαφαίνεται μοιραία από την αρχή της για το Jonestown. Μια μεγάλη ομάδα ενόπλων έχει κυκλώσει το κεντρικό κτίριο της κοινότητας και ο Jim Jones καλεί σε μάζεμα των μελών του People's Temple. Σε ομιλία του που κρατά μερικά μόνο λεπτά, δηλώνει ότι σύντομα ο αμερικανικός στρατός θα είναι εδώ για να τους σκοτώσει όλους με φρικτούς τρόπους. Προτείνει την μαζική "έξοδο" όλων τους με έναν "αξιοπρεπή θάνατο". Ελάχιστες είναι οι διαμαρτυρίες. Μόνο 5 με 8 άτομα δεν θα υπακούσουν τις εντολές του και θα διαφύγουν στη ζούγκλα. Ο Jim Jones, ρωτάται από μια γυναίκα εάν μπορούν να διαφύγουν στην ΕΣΣΔ. Εκείνος της απαντά ότι κάλεσε την πρεσβεία της και δεν του απάντησαν. Τέτοιο τηλεφώνημα δεν έγινε ποτέ.

    Πρώτα τα παιδιά, δηλητηριάζονται με τη χρήση κυανίου σε ένα αμερικανικό αναψυκτικό, το Cool Aid. Οι θύτες είναι οι γονείς τους. Λίγα λεπτά μετά ακολουθούν οι γονείς και όλος σχεδόν ο ενήλικος πληθυσμός του Jonestown. Ο ίδιος ο Jim Jones μένει τελευταίος. Θα ακολουθήσει κι αυτός;


    Τα ευρήματα


    Τα ευρήματα από το Jonestown είναι φρικτά και συνάμα εντυπωσιακά. 908 άνθρωποι βρίσκονται νεκροί σε ομάδες, ή αγκαλιασμένοι. Όπλα δεν βρίσκονται καθόλου στον χώρο. Το FBI βρίσκει και ηχογραφημένες κασέτες των τελευταίων στιγμών της αίρεσης. Ο Jim Jones βρίσκεται νεκρός στο χώρο με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η νεκροτομή του γίνεται στην Γουιάνα και το σώμα του δεν δίνεται για νεκροτομή στις ΗΠΑ. Ο γιος του Jim Jones Stephan ισχυρίζεται ότι ίσως κάποιος άλλος διατάχθηκε να τον πυροβολήσει.


    Πείραμα της CIA; 


    Η υπόθεση του People's Temple παρουσιάζει ορισμένα περίεργα χαρακτηριστικά που οδηγούν τη σκέψη και σε ένα δεύτερο σενάριο, πέραν του προφανούς. Η CIA κατά τη δεκαετία του 70 - 80 παραδέχεται ότι διενεργούσε πειράματα ελέγχου συμπεριφοράς με τη χρήση ψυχοτροπικών ουσιών (κυρίως LSD). Μήπως θα μπορούσε η υπόθεση του People's Temple να είναι ένα από αυτά; Με άλλα λόγια ένα πείραμα που λειτούργησε μέχρις ενός σημείου και "τερματίστηκε" όταν έπαψε να είναι επιθυμητή η λειτουργία του;

    Ας δούμε ορισμένα δεδομένα:


    • Οι μεγάλοι χρηματοδότες του People's Temple δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ από τα ΜΜΕ. Projects όπως αυτά του Redwood Valley και του People's Temple Agricultural Project απαιτούν τεράστια χρηματικά ποσά. Από πού τα διέθετε αυτά η αίρεση;
    • Κατά το άνοιγμα της υπόθεσης του People's Temple  κρατήθηκαν απόρρητες 100 περίπου σελίδες του φακέλου της χωρίς να υπάρχει κανένας προφανής λόγος.
    • Κανένα από τα μέλη της που επιβίωσαν, δεν γνώριζε τίποτε για τους ενόπλους στο  Jonestown. Πολλοί δε ισχυρίζονται ότι δεν τους ήξεραν ούτε προσωπικά ως άτομα.
    • Πώς εξηγείται η ξαφνική μεταστροφή της διάθεσης του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ και του San Francisco απέναντι στην αίρεση; Με άλλα λόγια, πώς από φίλοι και υποστηρικτές της μετετράπησαν τόσο ξαφνικά σε σφοδρούς πολέμιούς της;
    • Για ποιο λόγο δεν διενεργήθηκε έστω ενδεικτική νεκροτομή στα θύματα του Jonestown στις ΗΠΑ;
    • Μαρτυρίες επιζώντων του Jonestown, μιλούν για συναισθήματα ευφορίας και χαύνωσης, "σαν να είσαι σε όνειρο", ενώ παράλληλα αναφέρουν την διαρκή εκπομπή μηνυμάτων, νύχτα-μέρα από τηλεβόες. Η τελευταία πρακτική απαντάται και στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους ελληνικούς τόπους πολιτικής αναμόρφωσης του Εμφυλίου. 
    • Πώς εξηγείται η τόσο μαζική υπακοή στην αυτοκτονία τόσων εκατοντάδων ανθρώπων, χωρίς να χρησιμοποιηθούν μέσα ψυχολογικού ελέγχου συνειδήσεων; 
    • Βρέθηκαν οι ένοπλοι ανάμεσα στους νεκρούς του Jonestown και αν ναι γιατί δεν βρέθηκε και ο οπλισμός τους; 
    Ένα τελευταίο δεδομένο που συνηγορεί ίσως στην υπόθεση του πειράματος ελέγχου συμπεριφοράς, είναι και η μεταγενέστερη μοίρα ορισμένων από τους ακτιβιστές ενάντια στο People's Temple, αλλά και ορισμένων εν ζωή μελών του. 

    • Το ζεύγος Mills, μητέρα, πατέρας και κόρη, δολοφονήθηκαν σε "εκτελεστικό στυλ" το 1980 στο σπίτι τους. Η αστυνομία έκανε λόγο για "ένοπλες ομάδες εκδίκησης του People's Temple" γεγονός που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Ο γιος τους Eddie αν και βρισκόταν στο σπίτι δεν χτυπήθηκε και δεν φαίνεται να κατάλαβε το πώς έγινε η δολοφονία. Πώς όμως άραγε μπορούσε να ξέρει ένα ενεργό ως το 1980 μέλος του People's Temple, τα νέα ονόματα και τη νέα κατοικία, ανθρώπων που βρίσκονταν σε καθεστώς προστασίας μαρτύρων από το FBI; Μήπως το ζεύγος Mills ήταν και οι τελευταίοι που γνώριζαν ή υποπτεύονταν πράγματα για το πείραμα; Ως σήμερα η δολοφονία τους δεν έχει εξιχνιαστεί.
    • Το κεντρικό στέλεχος της αίρεσης Michael Prokes, αυτοκτόνησε υπό άγνωστες συνθήκες τον Μάρτιο του 1979. Λέγεται ότι είχε εντολές να μεταφέρει μια βαλίτσα με χρήματα στην πρεσβεία της ΕΣΣΔ, γεγονός που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Ο Prokes έδωσε μια συνέντευξη τύπου σε δημοσιογράφους και λίγες στιγμές μετά το τέλος της, βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο του δωματίου του με μια σφαίρα στο κεφάλι. 

    Αίρεση ή πείραμα, το People's Temple είναι σίγουρα ένα περιστατικό που προκαλεί και σοκάρει. Όποια ερμηνεία του κι αν επιλέξουμε, αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο του πώς ο αμερικανικός καπιταλισμός, οδήγησε με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο 908 ανθρώπους, μέσα από μια στρέβλωση (ιδεολογική και ιδεαλιστική) στον θάνατο, πατώντας πάνω στα υπαρκτά και καθόλου μεταφυσικά προβλήματά τους. 



    Πηγές: 

    • Alternative Considerations of Jonestown and Peoples Temple. San Diego State University. Archived 24 January 2011 
    •  "1978: Mass Suicide Leaves 900 Dead". BBC News. 1978-11-18
    • Nakao, Annie. "The ghastly Peoples Temple deaths shocked the world." San Francisco Chronicle. 14 April 2005.
    • "Police Seek Out Cult 'Hit Squads'", San Francisco Examiner, November 22, 1978
    • Taylor, Michael; Lattin, Don (1998-11-13). "Most Peoples Temple Documents Still Sealed". San Francisco Examiner. Archived from the original on 2011-02-13




    ΣΥΡΙΖΑ: Kαι νέα ολυμπιακή κολοτούμπα


    Προ μερικών λεπτών της ώρας, σε εκπομπή του Real FM , το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Σταθάκης ανέφερε στο μικρόφωνα της εκπομπής του Νίκου Χατζηνικολάου, ότι το κόμμα του είναι έτοιμο να συμφωνήσει με την ΝΔ στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, με μοναδικό όρο να δεσμευτεί η κυβέρνηση σε εκλογές μέσα στην άνοιξη.


    Συγκλονισμένοι στο Marxism Daily (γιατί δεν το περιμέναμε) αναρωτιόμαστε που πήγαν μέσα σε μερικές μέρες τα συνθήματά τους του τύπου "Να φύγουν μια ώρα αρχύτερα" και έχουμε να θέσουμε δύο λογικά ερωτήματα:


    • Είναι ή δεν είναι αυτό πολιτικό χέρι βοήθειας στην "ξεπουλημένη κυβέρνηση", την "δολοφονική κυβέρνηση" της "ανθρωπιστικής κρίσης" ;

    • Απέχει πολύ αυτό από μια αυριανή συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ (που δεν την αποκλείουν κιόλας) για "το καλό του τόπου"; 

    Τέλος, κουνώντας το κεφάλι με το γνωστό ύφος της κακιάς γριάς, 






    Θα ήθελα πραγματικά να πω και τούτο: Ως "αριστερός" ΣΥΡΙΖαίος ψηφοφόρος που θέλεις να φύγουν οι "μνημονιακές κυβερνήσεις" δεν νιώθεις λίγο, έστω λίγο αφελής όταν ακούς κάτι τέτοιο; 


    ΥΓ: Μελισσανίδη ώρα να παραδώσεις τα μετάλλια στους σαφώς καλύτερούς σου...


    Πηγές:


    • www.antinews.gr
    • http://thinkamazingthings.blogspot.gr/
    • www.realfm.gr


    Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

    Είμαστε με τον Σωτήρη Ζαριανόπουλο


    Αύριο στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η δικαιοσύνη καλείται να αποφασίσει για την υπόθεση του αγωνιστή ευρωβουλευτή Σωτήρη Ζαριανόπουλου.

    Από τη μια μεριά θα βρίσκεται ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και από την άλλη οι νεοναζί βουλευτές της Χρυσής Αυγής, Γρέγος, Ματθαιόπουλος και Ζησιμόπουλος που έχουν καταθέσει μήνυση ενάντια στον κομμουνιστή ευρωβουλευτή.

    Αν κι εγώ θεωρώ βρίσκω αστείο, ένας μη- δημοκράτης, φασίστας να επικαλείται δημοκρατικούς θεσμούς (που ο ίδιος δεν παραδέχεται) για να τον σώσουν, ωστόσο η υπόθεση Ζαριανόπουλου δεν είναι καθόλου μα καθόλου αστεία.

    Ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος κατηγορήθηκε για το προφανές. Γιατί αποκάλεσε τους νεοναζί "νεοναζί".

    Συγκεκριμένα ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε όντας επικεφαλής της δημοτικής παράταξης "Λαϊκή Συσπείρωση" του Δήμου Θεσσαλονίκης, ενόψει της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου 2012 και της απαίτησης των χρυσαυγιτών να συμμετάσχουν στον εορτασμό, δήλωσε το αυτονόητο, που σήμερα αποδεικνύεται από τις πολιτικές και δικαστικές εξελίξεις και ομολογείται από τον περισσότερο κόσμο: "Οι ναζιστές της εγκληματικής Χρυσής Αυγής βρομίζουν τον τόπο και δεν έχουν καμιά θέση σε τέτοιες εκδηλώσεις".

    Η Χρυσή Αυγή ζητά το ποσό των 150.000 ευρώ ως αποζημίωση από τον ευρωβουλευτή (ναι κι εγώ γέλασα), πιθανότατα για να βάλουν βενζίνη στις Mercedes που δεν πήραν από το βουλευτικό τους αξίωμα.

    Τι είναι όμως αυτό που τους έθιξε τελικά στα λόγια του Ζαριανόπουλου;


    • Είναι το ότι τους αποκάλεσε εγκληματίες; Πώς όχι όταν ενέχονται ηθικά και πρακτικά για σωρεία επιθέσεων σε μετανάστες και συνδικαλιστές. Όταν δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα, όταν έσφαξαν τον Σαχζατ Λουκμαν, όχι για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που ήταν. 



    • Είναι το ότι τους αποκάλεσε νεοναζί; Από το κούρεμα skinhead, στη μιλιταριστική περιβολή, τα ναζιστικά σύμβολα των SS και του Τρίτου Ράιχ, μέχρι τους φασιστικούς χαιρετισμούς και κυρίως την πολιτική άποψη και την πρακτική, είναι νεοναζί μέχρι το μεδούλι. 



    • Είναι το ότι τους αποκάλεσε βρώμικους; Όταν δέρνεις συνδικαλιστές στη Ζώνη για να πέσει το μεροκάματο για τον Αλαφούζο και τους άλλους εφοπλιστές δεν είσαι βρώμικος; Όταν νοικιάζεις τον Έλληνα εργαζόμενο σε εταιρείες σαν σύγχρονος δουλέμπορος όπως επιχείρησαν στο Σχηματάρι δεν είσαι βρώμικος; Όταν σαν Βουλευτής χτυπάς δωδεκάχρονο παιδί (Γερμενής) και επιχειρείς να τραβήξεις όπλο μέσα στο Δημαρχείο Αθηναίων, δεν είσαι ο πιο βρώμικος; 

    Δεν είναι λοιπόν όλα αυτά που τους προκάλεσαν. Είναι το θάρρος και το θράσος που θέλει η αντιμετώπισή τους και η εκδίωξή τους από κάθε χώρο, και τα οποία είχε ο Ζαριανόπουλος. Αυτά τους τρομάζουν και αυτά είναι τα μόνα όπλα του εργαζόμενου απέναντί τους. 


    Είμαστε στο πλευρό του κομμουνιστή ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, όπως και στο πλευρό κάθε αντιφασίστα που λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. 




    Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

    ΣΥΡΙΖΑ: Ξεφτίλα χωρίς όριο

    Το photoshop της Αυγής πριν μερικά χρόνια
    Όταν ξεκινάς την κατρακύλα συνήθως δεν υπάρχει όριο και τέλος. Βεβαίως από την άλλη μεριά αν επιθυμείς να κυβερνήσεις τη χώρα πρέπει να δώσεις και κάποια διαπιστευτήρια. Και ο ΣΥΡΙΖΑ άλλο τίποτα από τέτοια, μετά από τις χειραψίες με το ΣΕΒ και την συνάντηση με τον Πάπα, έρχεται ακόμα ένα διαπιστευτήριο να επισφραγίσει τη θέση του ως αστικού τύπου κόμμα. 

    Όμως η σημερινή κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια κίνηση απόλυτης αθλιότητας, ραγιαδισμού, ιστορικού αναθεωρητισμού, που μυρίζει, βρωμάει μάλλον, ΠΑΣΟΚίλα. 

    Στην πρώτη ανακοίνωσή του για τη σημερινή ημέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:  "η εξέγερση του 1973 ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα είναι ένα ζωντανό παράδειγμα ανιδιοτέλειας και αγωνιστικής συλλογικής δράσης". 

    Ποιος ξέρει λοιπόν ποιος τράβηξε το αυτί της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και αποφάσισε να διορθώσει την ανακοίνωσή του, απαλείφοντας τη φράση "αμερικανοκίνητη" από αυτή. Η νέα ανακοίνωση λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής: 

    "41 χρόνια μετά, το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.

    Την ίδια στιγμή που η μνημονιακή κυβέρνηση προσπαθεί να καταργήσει κάθε έννοια συλλογικού δικαιώματος, που καταδικάζει τη νεολαία και τους εργαζομένους στη φτώχεια και την εξαθλίωση, το Πολυτεχνείο είναι εδώ. Στους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, ανεξαρτησία, ισότητα και κοινωνική απελευθέρωση. Στην υπεράσπιση της δημοκρατίας και των ελευθεριών, απέναντι στον κυβερνητικό αυταρχισμό και στο μονόδρομο των μνημονίων και της λιτότητας.
    Απέναντι σε αυτούς που προσπαθούν να σπιλώσουν τη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, απέναντι στις προσπάθειες η λήθη να νικήσει τη μνήμη, απέναντι σε αυτούς που προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία, ο λαός μας απαντά με την ενότητα, τη συλλογική δράση και την αντίσταση.

    Να συμμετάσχουμε μαζικά και ειρηνικά τη Δευτέρα 17/11 στα συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα"

    Άραγε δε ξέρουν οι διαπρεπείς ακαδημαϊκοί του και τα στελέχη του ΑΣΚΙ, ποιος ήταν ο Τζων Πάπας; 

    Όπως και έγινε και με τις αφίσες της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, όπως έγινε και με το σφυροδρέπανο που σβήστηκε από τις φωτογραφίες του Αλέξη Τσίπρα, έτσι γίνεται και σήμερα με την άφεση αμαρτιών στην χώρα του "προοδευτικού Ομπάμα" για επτά χρόνια που γονάτισαν την Ελλάδα. 

    Κι αφού δεν σέβονται τους νεκρούς του Πολυτεχνείου και τους αγωνιστές της δικτατορίας. Θα ήθελα να 'ξερα τουλάχιστον δεν σέβονται στελέχη τους όπως η Νάντια Βαλαβάνη και ο Μπάμπης Κοβάνης που φάγανε ξύλο στη Μπουμπουλίνας; 

    Κι από την άλλη κι αυτοί είναι δυνατόν να προσυπογράφουν ένα τέτοιο κείμενο σήμερα;

    Όπως είπα και πριν, η ξεφτίλα δεν έχει όρια, γιατί να έχει όρια ο ΣΥΡΙΖΑ; 

    Xέρι - χέρι

    Κρατιέμαι μέρες τώρα να μην γράψω κάτι χωρίς να βγουν στοιχεία στη δημοσιότητα αλλά σήμερα λύγισα και αποφάσισα να γράψω. Θα ξεκινήσω αυτό το άρθρο με το παρακάτω κουίζ: 


    • Σε ποιον Έλληνα πολιτικό ανήκουν τα παρακάτω: " Και γιατί να μην πω και το παρακάτω «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» "
    • Ποιος Έλληνας πολιτικός αναφέρει: «Η ελληνική ψυχή, το ελληνικό πνεύμα, για να μπορέσει να επιβιώσει μέσα στους αιώνες χρειάζεται δυο ποδάρια που ν' ακουμπάνε στις δυο όχθες του Αιγαίου»
    • Ποιου σύνθημα ήταν και είναι: "ΝΑΙ σε μια Ελλάδα δυνατή, κυρίαρχη, υπερήφανη, ελεύθερη!"

    Μαντέψατε σωστά! Στον Γεώργιο Καρατζαφέρη. 

    Το κακό με τους φυρερίσκους της ακροδεξιάς, είναι η ψευδαίσθηση που δίνουν για το πόσο πατριώτες είναι. Χρόνια στη Βουλή μας πιπίλιζε την καραμέλα της μεγάλης και δυνατής Ελλάδας που ονειρεύεται, σε ένα μείγμα, συνθηματολογίας, βλαχοπολιτικής και εθνικισμού. Το όραμά του δεν καρποφόρησε επί συγκυβέρνησης του κόμματός του και η Ελλάδα μάλλον έγινε λιγότερο ισχυρή από ότι μας την είχε τάξει (βοήθησαν και μερικά μνημόνια). 

    Αν αφαιρέσεις εκείνο το κάκιστο φτιασίδι που φοράει ο εθνικισμός θα δεις από κάτω ότι το πρόσωπό του ήταν και είναι σάπιο, και πως η μίζα, η ρεμούλα και η αρπαχτή δίνουν και παίρνουν. Μήπως δεν έγιναν τα ίδια επί Χούντας με τον Τζον Πάππας; 

    Αξίζει να εστιάσουμε την προσοχή μας στο ειδησιογραφικό ρεπορτάζ που εκτυλίσσεται εδώ και μερικές μέρες γύρω από το πρόσωπο του Γιώργου Καρατζαφέρη με εφαλτήριο σχετικό δημοσίευμα της Real News. 

    Η ιστορία ξεκινά από παλιά, ας ξετυλίξουμε μαζί το κουβάρι της...


    Πριν από 20 χρόνια, ο νεοεκλεγείς βουλευτής της ΝΔ Γιώργος Καρατζαφέρης κατέθεσε για πρώτη φορά δήλωση «πόθεν έσχες» όπως οφείλει κάθε βουλευτής. Στον κωδικό «Α1.3» σχετικά με τη «συμμετοχή σε οποιαδήποτε κερδοσκοπική επιχείρηση», αναφέρονται η City News SA και η Catilina Ltd, δυο σκιώδεις εταιρείες που θα δούμε και αργότερα. Σε αυτές ο Γ. Κρατζαφέρης εμφανίζονταν ως πρόεδρος.

    Μεταγενέστερες δηλώσεις του πολιτικού, απέκρυψαν τη συμμετοχή του σε οποιαδήποτε κερδοσκοπική εταιρεία και έτσι οι City News SA και η Catilina Ltd εξαφανίστηκαν στην ντουλάπα της Νάρνια... Μερικά χρόνια μετά θα αλλάξουν βολικά το όνομά τους σε Sunlight Delight και αργότερα σε Homeric TCI.

    Τα κατοπινά χρόνια, στη φορολογική δήλωση του αρχηγού του ΛΑΟΣ, εμφανίζεται μόνο η σύζυγός του ως "συμμέτοχος σε ΕΠΕ παροχής υπηρεσιών". Αργότερα και αυτό το στοιχείο περνά με γονική παροχή στον γιο του ενώ από το 2012 και μετά, τα πράγματα φαίνονται διάφανα.

    Πριν προχωρήσουμε, πρέπει να πούμε ότι την εποχή που το «πόθεν έσχες» του Γιώργου Καρατζαφέρη εμφάνιζε τις offshore, η συμμετοχή σε αυτές δεν κρίνονταν παράνομη από τον νόμο, δεν ήταν όμως και ηθική. Από το 2000 και μετά η συμμετοχή σε offshore για τους βουλευτές θεωρείται παράνομη.


    Τι είναι όμως μια offshore: Διαβάζουμε: Υπεράκτια εταιρεία ονομάζεται η οικονομική οντότητα που θεωρείται πως δημιουργήθηκε για ένα συγκεκριμένο σκοπό, συνήθως βραχυπρόθεσμο και δε διαπνέεται από την γενικά παραδεκτή αρχή του συνεχούς της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Συνήθως ο όρος αναφέρεται με σκοπό να υποδειχθούν οι επιχειρήσεις που ιδρύονται σε οικονομικά κέντρα με ένα πολύ χαμηλό επίπεδο φόρων, που συνήθως βρίσκονται κυρίως σε νησιά και συχνά παρομοιάζονται ως «φορολογικοί παράδεισοι».Αυτές οι εταιρείες ιδρύονται προκειμένου ο ιδιοκτήτης ή ο δικαιούχος να πετύχει το μικρότερο δυνατό κόστος φορολόγησης των διεθνών δραστηριοτήτων του. Πολλές φορές, αναπτύσσεται η άποψη ότι κάποιος από τους σκοπούς ίδρυσης αυτών είναι η απόκρυψη οικονομικών εσόδων/κερδών, από παράνομες δραστηριότητες όπως π.χ. λαθρεμπόριο όπλων, ναρκωτικών κ.λπ. ή ακόμα και η ανακύκλωση βρώμικου χρήματος.

    Με άλλα λόγια οι offshore εταιρείες μπορούν να λειτουργήσουν και ως πλυντήριο χρήματος προκειμένου να εξαφανιστούν μίζες ή βρώμικο χρήμα.

    Γιατί όμως ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, ο άξιος πατριώτης Γιώργος Καρατζαφέρης να είναι μέτοχος σε μια τέτοια εταιρεία;

    Δεν πάει το μυαλό σας;  Ούτε το δικό μας, αλλά ας πάμε παρακάτω...

    Το 2000, επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου, εγκρίνεται εξοπλιστικό πρόγραμμα αγοράς ελικοπτέρων super puma για τον ελληνικό στρατό. Η χώρα θα αγόραζε τότε τέσσερα στρατιωτικής χρήσης ελικόπτερα από την Eurocopter έναντι 61.741.925 ευρώ. Προκειμένου να ολοκληρωθεί η αγορά το ελληνικό κράτος (που προφανώς δεν μπορούσε μόνο του) χρησιμοποιεί δύο μεσάζοντες για την αγορά τους. Πρόκειται για τις εταιρείες «Kestrel» και «Malwern», συμφερόντων των επιχειρηματιών Αλέξανδρου Τσάτσου και Σταύρου Κομνόπουλου.


    Όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα από το 2000 έως και το 2008 ο λογαριασμός, που τηρούσε στο Jersey η εταιρεία Malwern, που έχει ως έδρα τον Παναμά, είχε πιστωθεί με
    εμβάσματα 5,5 εκατομμυρίων ευρώ.

    Τα εμβάσματα προέρχονταν από τις λιβανέζικες εταιρείες «Copsi Sal»  και
    «Medifin Sal», οι οποίες ανήκουν στο μεγαλομέτοχο της Eurocopter, της προμηθεύτριας δηλαδή εταιρείας των Super Puma. Σύμφωνα με πληροφορίες, από την εισαγγελική έρευνα προκύπτουν ενδείξεις ότι το ποσό των 5,5 εκατομμυρίων ευρώ αφορούσε σε παράνομες πληρωμές για τη μεσολάβηση των δύο επιχειρηματιών για την υπογραφή και υλοποίηση της σύμβασης.

    Για αυτά και για άλλα ο Άκης είναι τώρα πίσω από τα κάγκελα...


    Μέσα από την εισαγγελική έρευνα προκύπτει ότι η εταιρεία του Γιώργου Καρατζαφέρη, Catalina International LTD, έχει λάβει δύο εμβάσματα συνολικού ύψους 1.650.000 ευρώ, σε δύο διαφορετικές δόσεις μέσα στο 2000. Το άτομο που καταθέτει τα δύο εμβάσματα φαίνεται να είναι ο μεσάζοντας στο κλείσιμο της συμφωνίας των ελικοπτέρων τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

    Και όπως τα τουβλάκια του ντόμινο πέφτουν συμπαρασύροντας το ένα το άλλο, οι εισαγγελικές αρχές δεν αποκλείουν την εμπλοκή του και σε μίζες άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων μέσω της Catalina International LTD. Όπως και να έχει το πράγμα, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ φαίνεται να έχει 6,6 εκατομμύρια δολάρια σε λογαριασμό του στην τράπεζα RBC καθώς και ακίνητη περιουσία 20 εκατομμυρίων ευρώ. Σε όλα τα παραπάνω συνιδιοκτήτης είναι και ο έταιρος μέτοχος της Catalina International, ο υιός Καρατζαφέρη Γιάννης. Μερικά από τα ακίνητα είναι και τα παρακάτω:

    • Βίλα στο Λαγονήσι, η αξία της οποίας υπολογίζεται από την RBC στα 6 εκατ. ευρώ.
    • Διαμέρισμα 3 υπνοδωματίων στις Βρυξέλλες

    Από όλα την πολιτική διαδρομή του Γιώργου Καρατζαφέρη μην κρατήσετε την Έφη Σαρρή και τη Βάνα Μπάρμπα. Μην κρατήσετε τις γελοιότητες για το περιστέρι που έκατσε στο κεφάλι του και "ήταν το Άγιο Πνεύμα". Μην κρατήσετε την προβοκάτσια που έστησε τότε που "Το ΠΑΜΕ ήθελε να μπει στη Βουλή" Μην κρατήσετε τις αφίσες με τα γάντια του μποξ και τον λαϊκισμό της λαχαναγοράς. Κρατήστε ένα πολύ στοιχειώδες: 

    Η διαφθορά και η σήψη πάνε με τον εθνικισμό χέρι-χέρι, όπως και με τον Καρατζαφέρη 



    Πηγές

    • Πρώτο Θέμα 17/11/2014
    • Πρώτο Θέμα 10/11/2014