Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

ΕΑΑΚ Τοπογράφων: Ένα μικρό παράδειγμα


Για τα ΕΑΑΚ των ΑΕΙ-ΤΕΙ γνώριζα από τα φοιτητικά μου χρόνια. Πολιτικά προσκείμενοι στο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ένα κάρο διαφορετικές θέσεις πολλές από τις οποίες παρέκκλιναν επικίνδυνα προς χώρους της μαύρης αβύσσου (Απαγόρευση πώλησης Ριζοσπάστη στην κατάληψη των ΕΑΑΚ Βιολογικού), πάσχιζαν πάντα να στοιχειοθετήσουν πολιτικό αντίλογο μέσα από τον αριστερισμό και τα διάφορα είδη οπορτουνισμού που πρεσβεύουν. Δύσκολο σενάριο.

Το "φοιτηταριάτο" των ΕΑΑΚ είχε δίκιο για ένα πράγμα που έλεγε: "Δεν έχουμε κοινή γραμμή και δεν μπορούμε να σου απολογηθούμε για τα ΕΑΑΚ στις άλλες σχολές." Καλά τα λέγανε τα παιδιά. Αυτό όμως που θέλω να δείξω με το άρθρο αυτό, δεν είναι τόσο η πολιτική ανομοιογένεια (σε βαθμό που φθάνει στην αρλουμπαρία) των ΕΑΑΚ. Αλλά εκείνη η σάπια αντίληψη περί φοιτητικού συνδικαλισμού, που ξεκινά από το τζίβα μαλλί, τη φούντα και τη χορτοφαγία και φθάνει στο σπάσιμο της πλακέτας της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου...

Ωχαδερφισμός, συνδικαλιστική τεμπελιά, δεξιός κι αριστερός οπορτουνισμός και πάνω απ' όλα εκείνο το κλίμα χαλαρότητας, που όταν ξεκινάς να δουλεύεις και δεις τι πάει να πει βύσσινο, σε καθίζει ωραία ωραία στον καναπεδάκο σου.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των παραπάνω: ΕΑΑΚ Τοπογράφων


Σημείο 1: Το όνομα του σχήματος. Τα ΕΑΑΚ Τοπογράφων έχουν βγάλει το σχήμα τους ΑΡ.Α.Χ.ΤΟ. Πιθανολογώ για να δείξουν με τον τρόπο αυτό την επαγρύπνηση των ταξικών τους αντανακλαστικών. Σοβαρά τώρα όμως, ποιος σοβαρός συνδικαλιστικός χώρος αυτοαποκαλείται "ΑΡΑΧΤΟ"; Και δεν μιλάω με γνώμονα τα σχήματα του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια, αλλά σε αυτό που αποκαλείται "Αριστερά", που εν πάση περιπτώσει, είχε μέσα του έναν Τεμπονέρα, πώς κολλάει να λέγεσαι "ΑΡΑΧΤΟ";

Σημείο 2: Πολιτικές θέσεις. Όταν είσαι εμποτισμένος από την παραπάνω αντίληψη περί συνδικαλιστικής λειτουργίας, το πρώτο πράγμα που δεν είσαι σε θέση να κάνεις είναι η σύνδεση ειδικού με γενικό. Με άλλα λόγια αδυνατείς να συνδέσεις αίτιο και αιτιατό και να εντοπίσεις συγκεκριμένα τη θέση σου μέσα στο κίνημα και τον ρόλο σου σε αυτό. Στρεβλώσεις λοιπόν όπως οι παρακάτω είναι αναπόφευκτες:

Από το επίσημο blog του ΑΡΑΧΤΟ
Από το επίσημο blog του ΑΡΑΧΤΟ
Και άντε ρε αδερφέ και την έδιωξες την κυβέρνηση. Τι έγινε ; Θα έρθει μια άλλη ίδια στη θέση της. Εκεί δηλαδή παίζεται το παιχνίδι; Το αστικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να την αντικαταστήσει, καλή ώρα, με τον ΣΥΡΙΖΑ; Τι κερδήθηκε λοιπόν για το λαό; 

Ένα άλλο εξίσου σοβαρό ζήτημα, είναι η ανικανότητα να προβάλλεις μια υπαρκτή, επιστημονική πολιτική θέση για αυτό που θέλεις για το μέλλον. Επειδή λοιπόν, ο σοσιαλισμός δεν είναι μόνο αναγκαίος κι επίκαιρος, είναι και επιστημονικός, δεν μπορεί να μην χρησιμοποιείς τα μαρξιστικά μεθοδολογικά εργαλεία του στην ανάλυση της πραγματικότητας. Πάμε να δούμε εδώ: 


Από το επίσημο blog του ΑΡΑΧΤΟ

Πρώτη διεκδίκηση: "Διαγραφή του χρέους, άμεση στάση πληρωμών. Έξοδος από ευρώ και ΕΕ". Μάλιστα. Καλά όλα αυτά, όμως σε ποιο οικονομικό σύστημα; Τον καπιταλισμό; Γίνονται τα παραπάνω χωρίς το τρίτο και βασικότερο: Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής; Είναι βιώσιμη λύση σήμερα να βγεις ως καπιταλιστική χώρα από το ευρώ, την ΕΕ και να διεκδικείς διαγραφή του χρέους; Μήπως τα παραπάνω είναι όχι απλά ανέφικτα, αλλά ανύπαρκτα, χωρίς σοσιαλιστική οικονομία; 

Και θα μπορούσα να γράφω ακόμα για ώρες...

Λίγη πολιτική οικονομία ξέρετε δεν κάνει κακό ως ανάγνωσμα...


Σημείο 3:  Η προπαγάνδα ως αισθητική. Ωκεανοί μελάνης έχουν γραφεί για τον τρόπο και τη μορφή της ταξικοανατρεπτικής έντυπης προπαγάνδας, τη δομή και το περιεχόμενό της. Όμως όταν δεν λαμβάνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά. Όταν δεν γνωρίζεις τι ρόλο ακριβώς θα επιτελέσεις στο κίνημα. Όταν όλα είναι χαβαλές, πέρασμα της ώρας και ψευτοεπαναστατιλίκι, τότε το αποτέλεσμα της έντυπης προπαγάνδας είναι ανάλογο. Θαυμάστε: 

Πηγή: Προσωπικό αρχείο

Όχι - όχι, καλά βλέπετε. Τα παιδιά πήραν το λογότυπο του αγαπημένου τους οίκου στο Game of Thrones και το ενσωμάτωσαν σε πολιτικό προπαγανδιστικό τους έντυπο. Και δείτε εδώ το αφισάκι για το πάρτι του ΑΡΑΧΤΟ: 

Από το επίσημο blog του ΑΡΑΧΤΟ

Βλέπετε κανένα πολιτικό περιεχόμενο του πάρτι; Κάτι έστω που να παραπέμπει σε μια αριστερή παράταξη βρε αδερφέ. Εντάξει δεν είναι πάρτι της ΔΑΠ. Δεν έχει μόνο ποτά και μουσική. Όχι! Η αφίσα εδώ παρουσιάζει αυτό που πραγματικά είναι αυτή η εκδήλωση: Πάρτι με μπύρες για την παρέα μας. 

Και για να μην παρεξηγηθώ. Με τα ΕΑΑΚ Τοπογράφων δεν έχω κάτι προσωπικό. Αποτελούν απλά ένα από τα  χαρακτηριστικότερα παραδείγματα του χώρου τους... 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου