Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Μανώλης Γλέζος και μερικές δικές μου απορίες


Μόλις μερικές εβδομάδες μετά την πανηγυρική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και μέρες μετά τις πρώτες μετεκλογικές του κωλοτούμπες, ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Γλέζος με μια επιστολή του σχολιάζει:


"Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.
Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.
Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.
Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.
Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.
Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.
Κρίμα και πάλι κρίμα.
Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.
Πριν, όμως, προχωρήσει το κακό.
Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε.
Πριν απ΄όλα τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, σε έκτακτες συνελεύσεις, όλων των βαθμίδων των οργανώσεων να αποφασίσουν αν δέχονται αυτήν την κατάσταση.
Μερικοί υποστηρίζουν, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις. Κατ΄αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά.
Αλλά κι αν δεχτούμε αυτό τον παραλογισμό, ήδη οι παραχωρήσεις που έκαναν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, τους αυτόχειρες, ξεπερνούν κάθε όριο υποχώρησης".


Δεν θα πω ότι σέβομαι την πολιτική παρακαταθήκη του Μανώλη Γλέζου. Δεν σέβομαι τις πολιτικές του επιλογές γιατί δεν μου εμπνέουν τέτοια συναισθήματα. 

Δεν θα πω πάλι ότι σέβομαι την αγωνιστική του παρακαταθήκη γιατί δεν χρειάζεται να πω το αυτονόητο. 

Παρόλα αυτά υπάρχει μια σειρά ερωτημάτων που θα ήθελα να του απευθύνω: 

  • Επί έξι χρόνια τώρα είμαστε σε κρίση. Από αυτά, τα πέντε τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε τροχιά ραγδαίας ανόδου των εκλογικών του ποσοστών. Σε όλο αυτό το διάστημα βρίσκεται σε ανοιχτή συνδιαλλαγή και δίνει εξετάσεις με όλα τα εγχώρια και ξένα κέντρα συμφερόντων. Ο κύριος Γλέζος, με την τεράστια πολιτική του εμπειρία, δεν το ψυλλιάστηκε για που πήγαινε το πράγμα;
  • Από τη θέση του Ευρωβουλευτή, ο κύριος Γλέζος δεν ήταν σε θέση να διαισθανθεί προεκλογικά ότι το Μνημόνιο θα παρέμενε στη χώρα; Ότι οι δανειστές της δεν θα φύγουν επειδή απλά άλλαξε ένα κυβερνητικό σχήμα; 
  • Ο κύριος Γλέζος, έχει μακριά θητεία στην Αριστερά και επαρκέστατη πιστεύω γνώση του Μαρξισμού. Υπήρξε καθοδηγητής κομματικών γραφείων σε φυλακές και δάσκαλος ιδεολογικών μαθημάτων σε ομάδες πολιτικών κρατουμένων του Εμφυλίου. Είναι δυνατόν να μην γνωρίζει ότι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν βγαίνεις από την κρίση λόγω της θέσης σου στην αλυσίδα των καπιταλιστικών κέντρων εξουσίας; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεσαι την κρίση ως καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου; Και αν τα αντιλαμβάνεσαι αυτά όλα, είναι δυνατόν να συμφωνείς με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ; 
  • Ο κύριος Γλέζος φαντάζομαι είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Άρα παρακολουθεί κάποια κομματικά όργανα. Σε αυτά δεν αναλύθηκε στον κύριο Γλέζο τι θέση πρόκειται να κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τη διαπραγμάτευση μετεκλογικά; Δεν είχε ενστάσεις τότε; Υπάρχει μήπως στο ΣΥΡΙΖΑ κάποια κλίκα ιερατείου με μυστική ατζέντα; Κάποιος εσώτερος κύκλος που άλλα λέει στους πολλούς και άλλα αποφασίζει ότι θα κάνει; 
  • Τέλος κάτι βασικό: Ο κύριος Γλέζος θα παραιτηθεί; Θα πάρει τα μπογαλάκια του να φύγει από ένα κόμμα που ΚΟΡΟΪΔΕΎΕΙ, κατά τα δικά του (και τα δικά μου) λεγόμενα, τους ψηφοφόρους του και τον ελληνικό λαό; Και αν δεν φύγει, θα νιώθει αξιοπρεπής; 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου