Έφθασε πια και το καλοκαίρι και για εμάς που έχουμε ακόμα την τύχη να εργαζόμαστε, τα βράδια στην Αθήνα απαιτούν μια ωραία βόλτα, έναν θερινό και καλή παρέα. Φυσικά με τους μισθούς που επικρατούν σήμερα, τείνω να προτιμώ τις ελάχιστες εκείνες παραστάσεις που γίνονται δωρεάν ή με χαμηλό εισιτήριο. Μια από αυτές είναι και το Open Air Film Festival στο οποίο όμως δεν σκοπεύω να ξαναπατήσω για λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω.
Καταρχήν, να πω ότι η αξία της τέχνης θεωρώ πως είναι ανυπέρβλητη ειδικά σε περιόδους κρίσης και όταν αυτή είναι ποιοτική και προσφέρεται ανοιχτά στον λαό. Ναι, εκεί θα με βρείτε σύμφωνο. Υπό την έννοια αυτή, η χθεσινή πρεμιέρα του Open Air Film Festival παρουσίαζε μια καλή ευκαιρία: Μια καλή ταινία (Ο κινηματογραφιστής με τον Buster Keaton) σε έναν πανέμορφο αρχαιολογικό χώρο (Στύλοι Ολυμπίου Διός). Τα πράγματα όμως υπήρξαν πολύ διαφορετικά.
Περιμέναμε αρχικά να δυσκολευτούμε να βρούμε θέση και να επικρατεί ένας μικρός χαμός, ένεκα του "τσάμπα" της παράστασης, δεν περιμέναμε όμως να βρούμε το 70% των θέσεων περίπου reserve από τους χορηγούς του φεστιβάλ. Και τι θέσεις! Για εμάς που υποτίθεται ότι γίνεται αυτό το "τσάμπα" φεστιβάλ, είχαν απομείνει κυριολεκτικά οι χειρότερες θέσεις, πολύ πίσω και με την χείριστη ορατότητα. Παραθέτω σχεδιάκι για να καταλάβετε:
Θα μου πείτε: Εντάξει ρε φίλε είχες θέσεις να κάτσεις. Το θέμα είναι βέβαια ότι οι θέσεις για τους κοινούς θνητούς βρίσκονται 10 -20 σειρές πίσω από όσες διατέθηκαν για τους χορηγούς και πως οι πλαϊνές θέσεις δεν έβλεπαν σχεδόν καθόλου οθόνη αφού παρεμβάλλονταν δύο τεράστια ηχεία δεξιά κι αριστερά. Σε όσους δε από εμάς επιχείρησαν να μετακινήσουν την καρέκλα τους από ένα τυφλό σημείο σε ένα άλλο πιο μπροστά έγιναν έντονες παρατηρήσεις από την διοργάνωση (περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ νομίζω). Λες και ο χώρος ήταν βιλαέτι τους !
Σε ποιους τώρα δόθηκαν κρατημένες θέσεις; Reserve είχαν ο ΕΟΤ (δεν γνωρίζουμε εάν δόθηκαν σε κοινωνικό τουρισμό ή στελέχη του ΕΟΤ), η μπύρα Fischer και το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ. Παράλληλα, η διοργάνωση φρόντισε να μας αποτυπώσει ποικιλοτρόπως πόσο πολύ θα πρέπει να ευχαριστούμε τους χορηγούς, που για την ψυχή της μαμάς τους μας χάρισαν αυτές τις ελάχιστες θέσεις πίσω- πίσω (Τουλάχιστον, τρεις -τέσσερις διαφημίσεις από κάθε μεγάλο χορηγό και ειδική μνεία μερικές φορές στον εναρκτήριο λόγο).
Ας δούμε τώρα ποιοι είναι οι εν λόγο χορηγοί.
Μπόμπολας, Κουρήδες και Κοντομηναίοι και η κυρία Αλεξάνδρα Δασκαλοπούλου κόρη του προέδρου του ΣΕΒ... Βιομήχανοι των μίντια, εργοδότες και μεγαλοαστοί. Κι από αυτούς περίμενα εγώ ο φτωχός να βρω θέση της προκοπής.
Ας μην κολλάμε όμως στα πρόσωπα. Που άραγε οφείλεται το πάρτι των χορηγών στο Open Air Film Festival; Είναι ψυχοπονιάριδες και στηρίζουν την πρόσβαση του λαού στην τέχνη; Μήπως επειδή τα διαφημιστικά οφέλη τους είναι τεράστια; Μήπως επειδή οι φοροαπαλλαγές είναι και αυτές μεγάλες; Δεν είναι άραγε αυτό το πάρτι χορηγών που μειώνει μισθούς, απολύει εργαζομένους και τσαλαπατά δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα;
Δεν είναι τα δικά τους ΜΜΕ που έχουν σερβίρει ότι πιο αντιδραστικό και χυδαίο ως είδηση; Δεν είναι τα δικά τους ΜΜΕ που υποβάθμισαν το αισθητικό κριτήριο του λαού προβάλλοντας τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σκουπίδια;
Αυτοί που μας περιέκοψαν τη δυνατότητα να πηγαίνουμε με το μισθό μας ένα θερινό σινεμά της προκοπής, είναι οι ίδιοι που τώρα μας πασάρουν τη δήθεν φιλανθρωπία των πίσω θέσεων...
ΥΓ: Ο Δήμος Καισαριανής κάθε Δευτέρα προσφέρει στο Δημοτικό Κινηματογράφο Αιολία δωρεάν είσοδο για ποιοτικές ταινίες. Εκεί μπορείτε να κάτσετε και στην πρώτη σειρά αν το επιθυμείτε και μοναδικός του χορηγός είναι οι επισκέπτες του...
Οφείλεις πάντως να παραδεχτείς την ειλικρίνεια της αφίσας. Με κιάλια (3D;) τη βλέπεις την ταινία, όπως και η κορασίδα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήKαι στη θέση της κοπέλας, στο πλάι, όρθια και υπό γωνία
Διαγραφή